وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَذَا حَلَالٌ وَهَذَا حَرَامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ (116 ) مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (117 )
رهبران مكّه براى اين كه بتوانند به ثروت بيشترى برسند، چند قانون براى مردم گذاشته بودند، آنان خوردن خون و مردار را حلال كرده بودند، همچنين به مردم گفته بودند كه مثلاً اگر شترى، ده بار بزايد، خوردن گوشت آن حرام است. آن ها از مردم مى خواستند تا آن شترها را به آن ها بدهند، زيرا آن ها خود را خادمان بُت ها مى دانستند.
اصل سخن آنان اين بود: "اگر شترى ده بار بزايد، از آنِ بُت ها مى شود و بايد آن را به بُت ها تقديم كنيد، اين دستور خداست، خدا فرمان داده چنين شترى را به بُت ها بدهيد، زيرا بُت ها شفيع خدا هستند، امروز هم ما خادم بُت ها هستيم پس بايد آن ها را به ما بدهيد".
اكنون تو اعلام مى كنى كه هيچ كس حقّ ندارد از پيش خود چيزى را حلال، يا چيزى را حرام كند و آن بزرگان مكّه به تو نسبت دروغ مى دهند و هر كس به تو نسبت دروغ بدهد، هرگز سعادتمند نمى شود.
آنان با اين سخنان دروغ، در اين دنيا به بهره ناچيزى رسيدند و ثروتى را جمع كردند، امّا همه ثروت هاى دنيا نابود مى شود، آنان با اين كار عذاب دردناكى را براى خود خريدند.

* * *