يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْس تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا وَتُوَفَّى كُلُّ نَفْس مَا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (111 )
از روز قيامت سخن مى گويى، روزى كه همه انسان ها به فكر خودشان هستند، هر كسى مى خواهد خود را نجات دهد، كافران به دنبال شريك جرم مى گردند، آنان گناه خود را بر دوش رهبران خود مى اندازند و مى گويند: "بارخدايا ! اين ها بودند كه ما را گمراه كردند، پس آن ها را به جاى ما عذاب كن !"، امّا تو به آنان اختيار داده بودى، آن ها مى توانستند از رهبران خود پيروى نكنند، عذاب آنان، عذاب پيروى كردن است، رهبران آنان نيز دوبرابر عذاب مى شوند، عذاب گمراهى خود و عذاب گمراه كردن ديگران ! [174]
در آن روز هر كس به طور كامل پاداش عمل خود را مى بيند و به هيچ كس ظلم نمى شود.

* * *