کتب دکتر مهدی خدامیان آرانی - سایت نابناک

سایت استاد مهدي خداميان آرانی

در حال بارگذاری

    نَحل: آيه ۱۰۳

      نَحل: آيه ۱۰۳


    وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسَانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَهَذَا لِسَانٌ عَرَبِيٌّ مُبِينٌ (103 )
    بزرگان مكّه مى ديدند كه روز به روز علاقه مردم به قرآن بيشتر مى شود، آن ها منافع خود را در خطر مى ديدند، براى همين تصميم گرفتند تا به مردم بگويند كه محمّد(صلى الله عليه وآله) دروغ مى گويد و اين قرآن از آسمان نازل نشده است، امّا مردم از آنان سؤال مى كردند: پس اين قرآن را محمّد(صلى الله عليه وآله) از كجا آورده است؟
    بزرگان مكّه به دنبال پاسخى براى اين سؤال بودند، آن ها مى خواستند به مردم بگويند كه محمّد(صلى الله عليه وآله) اين سخنان را از شخص ديگرى ياد گرفته است، امّا كدام شخص؟
    در قرآن داستان پيامبران و سرگذشت امّت هاى قبل آمده بود، كسى قبل از اين در شهر مكّه چنين اطّلاعاتى نداشت. آن ها خيلى فكر كردند. در شهر مكّه دو مسيحى بودند كه شمشير درست مى كردند، گاهى انجيل مى خواندند، يك بار كه آنان مشغول خواندن انجيل بودند، پيامبر با آنان سخن گفت و آنان را به اسلام دعوت كرد.
    بزرگان مكّه اين را بهانه كردند و گفتند: "محمّد قرآن را از آن دو شمشيرساز ياد گرفته است".
    امّا آن ها نكته اى را فراموش كردند، آن دو شمشيرساز به سختى به زبان عربى سخن مى گفتند زيرا عرب نبودند، زبان مادرى آنان زبان ديگرى بود، آنان وقتى با مردم عرب سخن مى گفتند به زحمت منظور خود را منتقل مى كردند، در سخن خود، غلط هاى زيادى داشتند، هر عربى كه سخن آنان را مى شنيد، از حرف زدن آنان خنده اش مى گرفت، آنان نمى توانستند از واژه هاى عربى در جاى خود استفاده كنند.
    قرآن در اوج فصاحت و زيبايى است، وقتى همه عرب ها نتوانستند يك سوره مانند قرآن بياورند، چگونه ممكن است قرآن از اين دو نفر باشد، حال آن كه نمى توانند به خوبى به عربى سخن بگويند !
    اكنون اين آيه را بر محمّد(صلى الله عليه وآله) نازل مى كنى: "كافران مى گويند كه قرآن را انسانى به تو ياد مى دهد، چگونه چنين چيزى ممكن است؟ زيراكسانى كه قرآن را به آنان نسبت مى دهند، نمى توانند به خوبى به عربى سخن بگويند و اين قرآن به زبان عربى آشكار و فصيح است".[169]
    محمّد(صلى الله عليه وآله) بارها به مردم مكّه گفت: اگر مى توانيد يك سوره مانند قرآن بياوريد، بهترين سخنوران عرب زبان نتوانستند چنين كارى كنند، اكنون سؤال اين است: آيا دو نفر كه به سختى به عربى سخن مى گويند، توانسته اند قرآن را از پيش خود بسازند و آن را به محمّد(صلى الله عليه وآله) ياد بدهند؟ هرگز چنين چيزى ممكن نيست، قرآن در اوج زيبايى و فصاحت عربى است، هيچ عرب زبانى نمى تواند يك سوره مانند آن بياورد، چه برسد به غير عرب زبان !

    * * *


نوشته ها در باره این

نظر شما

.شما در حال ارسال نظر براي ۱۸۷: از كتاب تفسير باران، جلد پنجم نوشته مهدى خداميان هستید

‌اگر مي خواهيد مطلب ديگري - كه ربطي به اين ندارد- براي من بفرستيداينجا را كليك كنيد.


عنوان این فیلد نمی تواند خالی باشد.
متن نظر شما
لطفا ایمیل خود را وارد کنید * این فیلد نمی تواند خالی باشد.لطفا ایمیل را صحیح وارد نمایید.
لطفا نام خود را وارد نمایید


ابتدای متن