وَلَقَدْ آَتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآَنَ الْعَظِيمَ (87 ) لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ (88 ) وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ (89 )
اى محمّد ! من به تو سوره "فاتحه" و قرآن مجيد را عطا كردم، اين قرآن سرمايه توست.[122]
هيچ نعمتى با آن قابل مقايسه نيست، از پيروانت بخواه مبادا به ثروت و دارايى كافران چشم بدوزند، اين ها همه فانى مى شوند و از بين مى روند، امّا قرآن براى هميشه مى ماند، اگر آنان عظمت قرآن را درك كنند، هرگز ثروت دنيا در چشم آن ها بزرگ جلوه نمى كند !
اى محمّد ! ديگر غم آن ها را نخور ! زيرا آنان حقّ را شناخته اند امّا لجاجت مى كنند، تو پيام مرا به آنان رساندى، به نتيجه فكر نكن، عمل به وظيفه مهم بود كه تو انجام دادى. اى محمّد ! در حقّ مؤمنان مهربانى كن و نسبت به آنان فروتنى نما و آنان را در پناه حمايت خود قرار بده !
به كافران بگو من آمده ام تا شما را از عذاب روز قيامت بترسانم و با دليلى روشن براى هدايت شما آمده ام.

* * *

در آيه 87 اين سوره، از سوره "فاتحه" با عنوان "سبع المثانى" ياد مى شود. "سبع" به معناى عدد "هفت" و مثانى به معناى عدد "دو" مى باشد. اين سوره را به اين نام مى خوانند چون هم در ركعت اوّل نماز و هم در ركعت دوم نماز، واجب است خوانده شود. سوره هاى ديگر قرآن، لازم نيست در نماز دوبار خوانده شود، امّا اين سوره را حتماً بايد دو بار در نماز خواند.[123]
سوره "فاتحه" يا "حمد" كه قرآن با آن آغاز مى شود، آن قدر فضيلت دارد كه خدا در اينجا آن را كنار قرآن ذكر مى كند.
آرى، نعمت قرآن يك طرف و نعمت سوره "فاتحه" يك طرف !
اين چه رازى است كه در اين سوره نهفته شده است؟
همه معارف قرآن به صورت خلاصه در اين سوره آمده است: يكتاپرستى، عدل، نبوت، امامت، معاد.
سوره فاتحه، چكيده قرآن است !
وقتى همه حروف قرآن را مى شماريم به بيش از 320 هزار حرف مى رسيم، سوره فاتحه 139 حرف دارد.
هر حرف اين سوره، تقريباً خلاصه دو هزار حرف قرآن است !
به همين خاطر امام صادق(عليه السلام) فرمود: "اگر هفتاد بار سوره فاتحه را بر مُرده اى بخوانند و آن مُرده زنده شود، تعجّب نكنيد".[124]

* * *