وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّات تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ (23 )
امّا كسانى كه به تو و پيامبران تو ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته انجام دادند، وارد باغ هاى بهشتى مى شوند، در پاى درختان آن باغ ها، نهرهاى آب جارى است. به فرمان تو آنان براى هميشه از نعمت هاى زيباى آنجا بهره مند خواهند شد.
كافرانى كه وارد جهنّم مى شوند با هم بحث مى كنند و همواره به سرزنش يكديگر مى پردازند، گاهى هم با شيطان دعوا مى كنند، آنان از يكديگر بيزارى مى جويند، امّا در بهشت هرگز چنين چيزى وجود ندارد، همه اهل بهشت به يكديگر محبّت مى كنند، درود آن ها در بهشت "سلام" است.
آنان وقتى به يكديگر مى رسند به هم سلام مى كنند، آنان هيچ گاه سخن ياوه و دروغ نمى گويند و به يكديگر حسادت نمىورزند، فقط از خوبى ها و زيبايى ها سخن مى گويند و تو را حمد و ستايش مى كنند.
آنان مى دانند كه تو سرچشمه همه خوبى ها هستى، اگر آنان هدايت شدند و به بهشت آمدند، به خاطر توفيق تو بوده است.

* * *