أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَأْتِي الاَْرْضَ نَنْقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا وَاللَّهُ يَحْكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ وَهُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (41 )
كافران مكه، مسلمانان را اذيّت و آزار نمودند تا آنجا كه مسلمانان مجبور شدند از مكّه هجرت كنند و به مدينه بروند، آن كافران خيال مى كردند كه قدرت آنان براى هميشه باقى خواهد ماند، آنان نمى دانستند كه تو مسلمانان را يارى مى كنى و روز به روز بر قدرت آنان مى افزايى.
مسلمانان در مدينه به موفقيّت هاى بزرگى رسيدند، اكنون تو با كافران سخن مى گويى: "آيا نمى بينيد كه چگونه من از قلمرو شما كم مى كنم و بر قلمرو مسلمانان مى افزايم؟".
آرى، قدرت مسلمانان آن قدر زياد شد كه آنان در سال هشتم با لشكرى ده هزار نفرى به مكّه رفتند و آن شهر را فتح نمودند و بُت پرستى را در آنجا ريشه كن كردند و همه بُت ها را شكستند.

* * *

همه جهان در سلطه قدرت توست. تو فرمانرواى اين جهان مى باشى، هيچ كس نمى تواند از حكومت و فرمانروايى تو فرار كند.
آرى، هر چيزى را كه تو اراده كنى، محقّق مى شود، هيچ كس نمى تواند از اراده تو سرپيچى كند.
در روز قيامت، مردم براى حسابرسى نزد تو مى آيند و تو با يك چشم به هم زدن به حساب همه رسيدگى مى كنى.

* * *

در اينجا قرآن مى گويد: "خدا در يك لحظه به حساب بندگان رسيدگى مى كند".
در آيه 4 سوره معارج چنين مى خوانم: "روز قيامت 50 هزار سال طول مى كشد". اگر خدا اين قدر سريع حسابرسى مى كند، پس چرا قيامت 50 هزار سال است؟
جواب اين سؤال واضح است: وقتى قيامت برپا مى شود و انسان ها سر از خاك برمى دارند، مؤمنان در آرامش هستند زيرا آن ها در سايه رحمت خدا هستند، امّا كافران سرگردان مى باشند، اين عذابى براى آنان است.
در واقع اين 50 هزار سال قبل از زمانى است كه خدا حسابرسى را آغاز مى كند، امّا وقتى اين زمان گذشت، خدا تصميم مى گيرد تا برنامه حسابرسى بندگانش را آغاز كند، از آن زمان در مدّتى بسيار كوتاه تكليف همه انسان ها روشن مى شود، مؤمنان به سوى بهشت مى روند و كافران به سوى جهنّم.

* * *