وَاللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْض فِي الرِّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُوا بِرَادِّي رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَاءٌ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (71 ) وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ (72 ) وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِنَ السَّمَاوَاتِ وَالاَْرْضِ شَيْئًا وَلَا يَسْتَطِيعُونَ (73 ) فَلَا تَضْرِبُوا لِلَّهِ الاَْمْثَالَ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (74 )
بُت پرستان بُت ها را شريك تو قرار داده بودند و مى گفتند كه تو اداره جهان را به بُت ها داده اى، سه بُت بزرگ آنان، عُزّى، لات و مَنات بودند.
آن ها مى گفتند كه كار خلقت و آفرينش را به عزّى داده اى، كار طلوع و غروب خورشيد را به لات سپرده اى و نيز سرنوشت را به دست منات سپرده اى. آنان به سه قطعه سنگ چه مقام هاى بزرگى داده بودند !
اين ها سخنان بزرگان مكّه بود كه براى مردم مى گفتند، در واقع بزرگان مكّه چنين باورهاى غلطى داشتند و اين باورها را تبليغ مى كردند.
تو از روى مصلحت خود، عدّه اى را ثروتمند و عدّه اى را فقير نموده اى، بزرگان مكّه از ثروتمندان بودند، آنان هر كدام چندين غلام داشتند.
اكنون از آنان سخن مى گويى: "اى بزرگان مكّه ! آيا شما حاضريد ثروت خود را به بردگان خود بدهيد؟ آيا شما بردگان خود را شريك مال خود قرار مى دهيد".
معلوم است كه جواب بزرگان مكّه منفى است، آنان هيچ وقت حاضر نمى شوند تا ثروت خود را به بردگان خود بدهند.

* * *

اكنون سخن اصلى خويش را به آنان مى گويى:
اى بزرگان مكّه ! شما حاضر نيستيد تا بردگان خود را شريك مال و ثروت خود كنيد، پس چگونه مى گوييد كه من بُت ها را شريك خود قرار داده ام؟
اگر من خورشيد را خلق كرده ام، هرگز كار طلوع و غروب آن را به سنگى بى جان به نام لات نسپرده ام !
اگر من انسان ها را آفريدم، سرنوشت آنان را به سنگى به نام "منات" نداده ام ! من هرگز عُزّى را شريك خود نگرفته ام.
اين بُت ها، سنگى هايى بى جانى هستند كه هيچ نفع و ضررى براى خود هم ندارند، آخر چگونه مى شود كه من آن ها را شريك خود قرار داده باشم؟
اى بزرگان مكّه ! من همه اين نعمت ها را براى شما آفريده ام، چرا آفرينش اين نعمت ها را به بُت هاى بى جان نسبت مى دهيد؟ چرا كفران نعمت مى كنيد؟
من براى شما همسرى از جنس خودتان آفريدم تا مايه آرامش شما باشد. براى شما از همسرتان، فرزندان و نوادگان قرار دادم، از نعمت هاى پاك به شما روزى دادم، امّا شما با وجود اين همه نعمت، بُت ها را مى پرستيد و شكر نعمت هاى مرا به جا نمى آوريد و ناسپاسى مى كنيد.
اى بزرگان مكّه ! شما بُت هايى را مى پرستيد كه هيچ سودى براى شما ندارند، شما بُت هايى را مى پرستيد كه براى شما از آسمان و زمين روزى نمى رسانند و توانايى انجام هيچ كارى ندارند. چرا فكر نمى كنيد، اين من هستم كه باران را از آسمان فرو مى فرستم تا گياهان و درختان رشد كنند و به شما روزى دهند، اين بُت ها جز قطعه هاى سنگ بى جان، چيزى نيستند.
اى بزرگان مكّه ! هرگز براى من شريك قرار ندهيد، من دانا هستم و شما نمى دانيد، شما پرستش بُت ها را زيبا مى بينيد و خيال مى كنيد بُت ها مى توانند به شما سودى برسانند، امّا هرگز چنين نيست، شما نمى دانيد كه بُت ها در دنيا و آخرت براى شما سودى ندارند، من مى دانم كه با پرستش بُت ها سعادت را از خود دور مى كنيد.

* * *