هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (33 ) فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (34 )
كسانى كه به تو ايمان نياورده اند، تعجّب كرده اند كه چرا من تو را پيامبر قرار داده ام، آنان بارها گفتند: "بايد فرشته اى، پيامبر ما مى شد تا ما ايمان بياوريم".
آنان در انتظار اين هستند كه فرشتگان از آسمان نازل شوند يا اين كه معجزه اى رخ دهد به گونه اى كه آنان با ديدن آن معجزه، مجبور به ايمان آوردن شوند.
آنان نمى دانند اگر فرشتگان از آسمان بيايند يا معجزه اى عجيب روى دهد، ديگر ايمان آوردن آنان هيچ سودى براى آنان نخواهد داشت، مهم اين است كه از روى اختيار و قبل از آن كه پرده ها از جلوى چشمانشان برداشته شود، به اختيار خود، ايمان بياورند.
كافران زمان هاى پيش هم چنين بودند، آنان بر كفر خود اصرار ورزيدند و به عذاب گرفتار شدند، تو هرگز به آنان ظلم نمى كنى، بلكه آنان به خودشان ظلم كردند و سرمايه هاى وجودى خود را هدر دادند، آنان كيفر اعمال خود را ديدند، پيامبران به آنان وعده عذاب مى دادند و آنان اين وعده را دروغ مى شمردند و پيامبران را مسخره مى كردند، امّا سرانجام گرفتار عذاب تو شدند.

* * *