إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّات وَعُيُون (45 )ادْخُلُوهَا بِسَلَام آَمِنِينَ (46 ) وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُر مُتَقَابِلِينَ (47 ) لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِينَ (48 )
از پيروان شيطان سخن گفتى و آنان را به آتنش جهنّم وعده دادى، اكنون مى خواهى از اهل بهشت سخن بگويى، جايگاه كسانى كه تقوا پيشه كرده اند در باغ ها و كنار چشمه هاى بهشتى خواهد بود.
در روز قيامت فرشتگان به استقبال آنان مى آيند و مى گويند: "به سلامتى و امنيّت وارد بهشت شويد".
تو از دل هاى اهل بهشت كينه ها و نگرانى هايى كه يادگارى از دنيا هستند، برطرف مى كنى، محفل و مجلس آنان برادرانه و دوستانه است. آنان بر روى تخت هايى كه روبروى هم قرار دارد تكيه مى دهند.
در بهشت هيچ گونه رنج و سختى به آنان نمى رسد و هيچ گاه از آن خارج نمى شوند، آنان براى هميشه و ابد از نعمت هاى زيباى بهشت بهره مى برند.[120]