وَجَعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَادًا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعُوا فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ (30 )
بزرگان مكّه از بُت پرستى دفاع مى كردند، آنان بُت هايى را شريك تو قرار داده بودند و مردم را به پرستش بُت ها تشويق مى كردند و آنان را از راه تو گمراه كردند.
محمّد(صلى الله عليه وآله) با آنان بارها سخن گفت و آنان را از بُت پرستى نهى كرد، امّا آنان حق را انكار كردند، زيرا آنان منافع خود را در بُت پرستى مردم مى ديدند، پول، ثروت و رياست آن ها در گرو بُت پرستى مردم بود، امّا مگر آنان چقدر در اين دنيا زندگى خواهند كرد؟ آيا آن ها فكر مى كنند كه براى هميشه در دنيا خواهند ماند؟ آيا مرگ به سراغ آنان نمى آيد؟
از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى تا به آنان چنين بگويد: "چند روزى در اين دنيا خوش بگذرانيد، امّا بدانيد كه سرانجام شما آتش جهنّم است".

* * *