وَكَذَلِكَ أَنْزَلْنَاهُ حُكْمًا عَرَبِيًّا وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَمَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيّ وَلَا وَاق (37 )
يهوديان از پيامبر مى خواستند تا بعضى از آيات قرآن را حذف كند يا آن را تغيير بدهد، براى همين به محمّد(صلى الله عليه وآله)چنين مى گويى: "اى محمّد ! همان گونه كه بر پيامبران قبل از تو كتاب آسمانى نازل كردم، به تو قرآن را فرستادم كه محكم و استوار است، من قرآن را به زبان عربى فرستادم تا قوم تو آن را بفهمند. اى محمّد ! گروهى از تو مى خواهند تا بعضى از آيات قرآن را تغيير دهى، من تو را هدايت كردم و به تو علم و دانش آموختم، اگر تو از خواسته هاى آنان پيروى كنى، به عذاب من گرفتار مى شوى و هيچ كس نمى تواند تو را از عذاب من نجات بدهد".

* * *

تو مى دانى كه محمّد(صلى الله عليه وآله) پيشنهاد آنان را نمى پذيرد، تو به او عصمت عنايت كردى و او هيچ خطايى نمى كند، امّا در اينجا مى خواهى بر اين مطلب تأكيد كنى كه قرآن از هر گونه تغييرى به دور است، قرآن را تو بر قلب پيامبر نازل كردى و خودت حافظ و نگهدار آن هستى.
وقتى تو اين گونه با پيامبر سخن مى گويى، همه مى فهمند كه اين قرآن از جانب توست و در آن هيچ گونه تغييرى صورت نگرفته است.