وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لاََزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ (7 ) وَقَالَ مُوسَى إِنْ تَكْفُرُوا أَنْتُمْ وَمَنْ فِي الاَْرْضِ جَمِيعًا فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ (8 )
بندگان خود را آگاه ساختى كه اگر شكر نعمت هاى تو را به جا آورند، بر نعمت هاى آنان مى افزايى و اگر ناسپاسى كنند و نعمت هايى كه تو به آنان داده اى را در راه معصيت و گناه به كار گيرند، به عذاب تو گرفتار مى شوند و عذاب تو سخت است.
موسى(عليه السلام) به قوم خود گفت: "اگر شما و همه مردم روى زمين ناسپاسى او را كنيد، كمترين ضررى به خدا نمى زنيد، زيرا خدا بى نياز است و همواره شايسته ستايش است".
آرى، تو نيازى به شكرگزارى ما ندارى، اگر من شكر نعمت هاى تو را به جا آورم، خود سود مى برم و اگر كفران نعمت كنم، خود ضرر مى كنم، تو خداى بى نياز هستى.

* * *