وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَة لِلنَّاسِ عَلَى ظُلْمِهِمْ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ (6 )
اين مردم به جاى آن كه از محمّد(صلى الله عليه وآله) بخواهند تا دعا كند و رحمت تو بر آنان فرود آيد، تقاضا مى كنند كه هرچه زودتر عذاب نازل شود، چرا اين مردم مهربانى و رحمت تو را طلب نمى كنند؟
آيا آنان فكر مى كنند كه عذاب آسمانى تو، دروغ است؟
مگر آنان سرگذشت امّت هاى قبلى را نشنيده اند؟ وقتى پيامبران از هدايت آنان نااميد شدند، عذاب تو بر آنان نازل شد و نابود شدند.
تو به كافران مهلت مى دهى، امّا آنان تصوّر مى كنند كه وعده عذاب دروغ است، اين طور نيست، تو خداى بخشنده هستى، با اين كه مردم گناه و معصيت مى كنند، تو آنان را مى بخشى، هر گناهكارى را عذاب نمى كنى، به گناهكاران فرصت مى دهى، اگر آنان پشيمان شدند، عفو و رحمت خود را بر آنان نازل مى كنى، امّا اگر آنان پشيمان نشوند و بر كفر و گناه خود اصرار ورزند، سرانجام عذاب دامن گير آنان مى شود و وقتى تو اراده كنى كه كافران را عذاب كنى به سختى عذاب مى كنى.

* * *