بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ آيا شما هم از مرگ مى ترسيد؟ من نمى دانم پاسخ شما به اين سؤال چيست اما اين را مى دانم كه با خواندن اين كتاب، مى توانيد نگاهى زيبا به مرگ داشته باشيد. به راستى، چگونه است كه مرگ براى مؤمن، اين قدر دلنشين است؟

اين صداى گريه كيست كه به گوش مى رسد؟ آن آقا كيست كه به سجده رفته است و چنين مى گريد؟ بيا نزديك برويم. عدّه اى دور او جمع شده اند.

آيا موافقى با هم به شهر كوفه، به خانه حضرت على(عليه السلام) برويم؟ نگاه كن، آن پيرمرد كيست كه آرام آرام به سوى اين خانه مى آيد. او در حالى كه از عصاى خود كمك مى گيرد به خانه امام نزديك مى شود. آيا او را شناختى؟

به من خبر دادند كه هر چه زودتر خود را به بالين حاج حسين برسانم زيرا او لحظه هاى آخر عمر خود را سپرى مى كند. حاج حسين يكى از دوستان خوب من بود، فردى مؤمن و معتقد كه همواره تلاش مى كرد به فقرا كمك نموده و مشكلى از جامعه خود بر طرفة سازد. من هر چه سريعتر خود را به بيمارستانى كه حاج حسين در آن بسترى بود رساندم. همه فرزندان او در آنجا حاضر بودند و آرام آرام اشك مى ريختند زيرا ديگر هيچ اميدى به زنده ماندن او نداشتند.

حتماً تا به حال نام "ابو حمزه ثمالى" را شنيده ايد؟ او يكى از ياران امام سجاد و امام باقر(عليهما السلام) بود. او كسى است كه دعاى امام سجاد(عليه السلام) در شبهاى ماه رمضان را براى ما نقل كرده است. ياد شبهاى ماه رمضان به خير !

به راستى هدف خداوند از آوردن ما به اين دنيا چه بوده است؟ چرا زندگى اين دنيا همواره با بلا و گرفتارى آميخته است؟ حتماً سخن حضرت على(عليه السلام) را شنيده اى كه فرمود: دارٌ بِالْبَلاءِ مَحْفُوفَةٌ

"عُقْبه" يكى از ياران امام صادق(عليه السلام) بود و به آن حضرت بسيار علاقه داشت. او يك روز همراه با دوست خود "مُعلّى" به خانه امام صادق(عليه السلام) رفت. امام صادق به عُقْبه رو كرد و فرمود: اى عقبه، آگاه باش كه خداوند متعال، فقط اعمال شيعيان ما را قبول مى كند و اعمال دشمنان ما مورد قبول درگاه خداوند واقع نمى شود.

يكى از نيازهاى عاطفى انسان، نياز به دوست داشتن مى باشد به اين معنى كه انسان همواره سعى مى كند تا به محبوبى عشق بورزد و احساس زيباى عشق خويش را نسبت به او نشان بدهد. سلامت روانى انسان در گرو برآورده شدن اين نياز مى باشد و معمولاً انسان هايى كه نتوانسته اند براى خود محبوبى راستين بيابند دچار مشكلات روحى مى شوند چرا كه روحيه لطيف دوست داشتن از وجود آنان رخ بر مى بندد و با يك خلأ عاطفى رو برو مى شوند. انسانى كه گرفتار زندگى ماشينى شده است و همواره خود را اسير تكنولوژى مى بيند نياز بيشترى دارد كه به محبوبى عشق بورزد. اما سخن اينجاست كه هر چه اين محبوب كامل تر باشد انسان نيز به كمال بيشترى كشيده مى شود.

نمى دانم مرا مى شناسى يا نه؟ من "سعيد بن يسار" هستم و در شهر كوفه زندگى مى كنم و از شيعيان اهل بيت(عليهم السلام) بوده و بارها خدمت امام صادق(عليه السلام) رسيده ام و از آن حضرت احاديثى را نقل كرده ام و همه علماى شيعه، مرا شخص راستگو و مورد اعتمادى مى دانند.[۱۳] آيا مى خواهيد شما را با زكريا آشنا سازم؟ "زكريا بن سابور" يكى از دوستان بسيار صميمى من بوده و او هم انسانى مورد اعتماد مى باشد.[۱۴]

نمى دانم نام "سيد حِمْيَرى" را شنيده اى يا نه؟ سيد حميرى شاعرى بلند مرتبه بود كه عشق و علاقه زيادى به حضرت على(عليه السلام) داشت و همواره فضائل آن حضرت را با شعر بيان مى كرد. او در زمان امام صادق(عليه السلام) زندگى مى كرد و اشعار پر محتوا و دلنشين او به زبان عربى نقش مهمى در ترويج مكتب اهل بيت(عليهم السلام) داشت و امام صادق(عليه السلام)او را به "سيد شاعران" خطاب نمود.[۱۶] به هر حال اشعار او در مدح و فضيلت حضرت على(عليه السلام)، زبانزد همه بود.

جبرئيل يكى از فرشتگان مى باشد و در درگاه خداوند مقامى بس بزرگ دارد. او امين وحى مى باشد و كتابهاى آسمانى را براى پيامبران مى آورد همانطور كه قرآن را از طرف خداوند بر پيامبر ما نازل نمود. اكنون سؤال من اين است بعد از اينكه نزول قرآن تمام شد آيا باز هم جبرئيل به روى زمين مى آيد؟ خيلى ها خيال مى كنند كه جبرئيل فقط كار نزول وحى را انجام مى دهد و براى همين در جواب من مى گويند كه جبرئيل، ديگر به زمين نمى آيد چون پيامبر ما آخرين پيامبران بود و ديگر هيچ كتاب آسمانى، نازل نخواهد شد.

به امام رضا(عليه السلام) خبر دادند كه يكى از ياران شما، در حال جان دادن مى باشد و لحظه هاى سختى را پشت سر مى گذارد. امام رضا(عليه السلام) تا اين سخن را شنيد تصميم گرفت به عيادت او برود پس همراه با ياران خود به سوى خانه آن شخص حركت كرد. امام وارد خانه شد و در كنار بستر آن بيمار نشست و به او فرمود: حال شما چگونه است؟

خيلى طبيعى است كه ما مرگ را خوش نداشته باشيم، زيرا با فرا رسيدن مرگ، بايد از اين دنيا دل كنده و وارد دنيايى شويم كه هيچ شناختى از آن نداريم. اما من در اينجا مى خواهم پرده از حقيقتى بردارم و آن اين است كه بالاخره همه انسان هاى مؤمن، روزى، عاشق مرگ مى شوند. به راستى چند نفر را مى شناسيد كه مرگ را دوست داشته باشند؟ تا چه رسد به اين كه عاشق مرگ باشند ! شايد خيال كنيم همه افرادى كه مرگ را دوست ندارند، مؤمن واقعى نيستند چون مؤمن واقعى مرگ را دوست دارد.

همه شما داستان شيطان را شنيده ايد، او ساليان سال عبادت خدا را نمود اما وقتى كه خداوند به او فرمود كه بر آدم سجده كن، حاضر نشد تا اين دستور خداوند را انجام دهد و به همين علّت بود كه براى هميشه از درگاه قرب الهى دور شد. از آن روز به بعد شيطان تلاش مى كند تا مانع سعادت و كمال انسان ها شود و با انواع حيله ها بر سر راه خوشبختى فرزندان آدم، قرار مى گيرد تا آنها را به راه گمراهى و بيچارگى بكشاند. به هر حال، شيطان، دشمن انسان است و همه تلاش خود را در راه گمراهى او صرف مى كند. البته خداوند متعال وعده فرموده است كه بندگان خوب خود را در مقابل نقشه شيطان، كمك نموده و آنها را يارى نمايد.

پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) ويژگى هايى مخصوص به خود داشت كه شخصيت او را از ديگران جدا مى كرد. براى مثال آن حضرت همواره خوشبو بود به گونه اى كه هرگاه آن حضرت از كوچه اى عبور مى كرد مردم از بوى عطر خوشى كه در آن فضا پيچيده بود، مى فهميدند كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) از آن جا گذر نموده است. در روايات آمده است پولى كه پيامبر خرج عطر و بوى خوش مى كرد بيش از پولى بود كه صرف غذا مى كرد و اين نشان از اهميت خوشبو و معطر بودن دارد.[۲۴] كاش همه مسلمانان خوشبو بودن، پيامبر را الگوى خود قرار مى دادند و به اين وسيله ارتباطات بين فردى جامعه ما محكمتر و زيباتر مى شد چرا كه بوى خوشى كه شما استفاده مى كنيد بهترين هديه اى است كه به همكار و دوست و همسر خود مى دهيد و نشانه آن است كه به آنها احترام مى گذاريد.

خداوند دو فرشته را مأمور نوشتن اعمال ما نموده است و اسم آنها "رقيب" و "عتيد" مى باشد، آنها تمامى اعمال و كردار ما را ثبت مى نمايند تا در روز قيامت موقع حسابرسى اعمال، به پيشگاه خداوند عرضه شود. اين دو فرشته از لحظه اى كه ما به بلوغ مى رسيم مشغول انجام وظيفه خود مى شوند و تا آخرين لحظه هاى عمر ما، اعمال نيك و بد ما را ثبت مى كنند. تا به حال فكر كرده ايد كه وقتى يك نفر از دنيا مى رود، تكليف اين دو فرشته كه مخصوص ثبت اعمال بودند، چه مى شود؟ آيا خدا به آنها مأموريتى تازه مى دهد؟ يا اينكه آنها هم بازنشسته مى شوند ! !

امام سجاد(عليه السلام) در حديثى فرمودند: هنگامى كه موقع مرگ بنده مؤمن فرا مى رسد خداوند دو شاخه گل از بهشت براى مؤمن مى فرستد. يادم نمى رود يك روز اين حديث را در محفلى ذكر كردم، يكى از افرادى كه آنجا بود به من رو كرد و گفت: "آخر يك نفر نيست به خدا بگويد كه اى خدا، در مدت عمر مؤمن، يك شاخه گل برايش نفرستادى، حالا كه عزرائيل مى خواهد جانش را بگيرد براى او شاخه گل مى فرستى !".

۱. اختيار معرفة الرجال، الشيخ الطوسي، (۴۶۰ ق)، تصحيح ميرداماد الإسترابادي، تحقيق: السيّد علي الرجايي، ۱۴۰۴، الطبعة الأولى، مؤسّسة آل البيت(عليهم السلام) لإحياء التراث. ۲. أعيان الشيعة، السيّد محمّد الأمين، (۱۳۷۱ ق)، دار التعارف للمطبوعات، بيروت. ۳. الإقبال الأعمال، السيّد ابن طاووس، (۶۶۴ ق)، تحقيق: جواد القيومي الإصفهاني، الطبعة الأولى، مكتب الإعلام الإسلامي، قمّ. ۴. الأمالي، الشيخ الطوسي، (۴۶۰ ق)، الطبعة الأولى، (۱۴۱۴ ق)، دار الثقافة للطباعة والنشر والتوزيع، قمّ.