وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آَيَاتُنَا بَيِّنَات قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آَمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِيًّا (73 ) وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْن هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا (74 )
كسانى كه به محمّد(صلى الله عليه وآله) ايمان آورده بودند، انسان هاى فقير بودند و دست آنان از ثروت دنيا خالى بود، آنان براى كافران قرآن را مى خواندند، كافران با غرور به آنان مى گفتند: "كدام يك از ما دو گروه در جايگاه بهترى هستيم؟ مجلس كدام يك از ما آراسته تر است؟".
آن كافران به ثروت و پست و مقام خود افتخار مى كردند و فكر مى كردند كه سعادتمند هستند.
آنان به پايان كار خود فكر نكردند. تو امّت هاى زيادى را به كيفر كفرشان نابود كردى كه هم ثروت آنان بيشتر بود و هم زندگى آنان باشكوه تر !
كافران مكّه به غفلت گرفتار شده بودند و به ثروت خود افتخار مى كردند، امّا تو به زودى مرگ را به سراغ آنان مى فرستى و دست آنان از همه ثروتشان كوتاه مى شود.
به زودى روز قيامت برپا مى شود، آنان كه به ثروت خود افتخار مى كردند، با دست خالى روانه آتش جهنّم مى شوند، امّا مؤمنانى كه به تو ايمان آورده اند به سوى بهشت روانه مى شوند و براى هميشه از نعمت هاى زيباى آن بهره مند مى شوند، آن روز معلوم مى شود كه چه كسى سعادتمند است.

* * *