رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ إِنْ تَكُونُوا صَالِحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلاَْوَّابِينَ غَفُورًا (25 )
از من خواستى تا براى پدر و مادرم دعا كنم و از تو بخواهم آنان را ببخشى و رحمتت را بر آنان نازل كنى.
وقتى پدر و مادر به سنّ پيرى مى رسند، بعضى فرزندان براى اين كه زودتر به ارث برسند، آرزوى مرگ آن ها را مى كنند. اگر پدر و مادرى در سنّ پيرى، بيمار شوند، بعضى فرزندان در دل خود مى گويند: "كى پدر و مادر ما مى ميرد تا ما راحت شويم؟".
آنان چيزى به زبان نمى آورند، امّا تو از آنچه در دل آن ها مى گذرد، باخبر هستى ! تو چنين چيزى را نمى پسندى، پدر و مادرى كه اين همه براى فرزندان خود زحمت كشيدند، شايسته چنين سخنانى نيستند.
دستور تو نيكى به پدر و مادر است، اگر به آنان نيكى كنيم، به ما پاداش نيك مى دهى و زندگى ما خير و بركت مى گيرد.
اگر كسى دچار چنين لغزشى شده و به پدر و مادر خويش بى احترامى كرده، بايد توبه كند و گذشته خود را جبران كند و به سوى تو بازگردد.
تو خداى مهربانى هستى و گناه او را مى بخشى، او بايد با مهربانى به پدر و مادر، گذشته اش را جبران كند.
اگر پدر و مادر او از دنيا رفته اند، او بايد چه كند؟ او بايد براى آن ها روزه بگيرد و نماز بخواند و به نيّت آن ها كار خير انجام دهد، در اين صورت پدر و مادرش از او راضى مى شوند.[35]