وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلَا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا (33 )
از همه مى خواهى انسانى كه كشتن او را حرام اعلام كرده اى را به قتل نرسانند، فقط جهت اجراى عدالت مى توانيد كسى را كه جنايتى كرده است قصاص كنيد، هر كس مظلوم و بى گناه كشته شود، براى وارث او، حقّ قصاص را قرار دادى، امّا وارث مقتول نبايد در امر قصاص و انتقام زياده روى كند و به شيوه جاهليّت عمل كند كه چند نفر را در برابر قتل يك نفر بكشند، اين قانون توست: در مقابل يك نفر، فقط يك نفر قصاص مى شود، تو با اين قانون، مظلومان را يارى مى كنى و عدالت را برقرار مى سازى.

* * *

در زمان جاهليّت اگر كسى مثلاً رئيس قبيله اى را به قتل مى رسانيد، افراد آن قبيله، به مرگ قاتل راضى نمى شدند، بلكه آنان مى گفتند بايد براى قصاص، چند نفر كشته شوند. تو اين رسم را باطل اعلام مى كنى، براى قصاص فقط قاتل كشته مى شود.
اگر سه نفر با هم يك نفر را بكُشند، باز هم فقط يك نفر قصاص مى شود. اينجا وارثان مقتول يكى از سه نفر را انتخاب مى كنند و او اعدام مى شود، امّا تكليف دو نفر ديگر چه مى شود؟ آن ها هم كه در قتل دست داشته اند؟ اين دو نفر هر كدام بايد يك سوم خون بها را پرداخت كنند، اين خون بها به خانواده كسى داده مى شود كه اعدام شده است.
خلاصه قانون تو اين است: در مقابل قتل يك نفر، فقط يك نفر كشته مى شود، درست است كه اين سه نفر با هم در قتل دست داشته اند، امّا يك نفر اعدام مى شود و آن دو نفر با هم دو سوم خون بهاى يك انسان را به خانواده كسى كه اعدام شده است، پرداخت مى كنند.

* * *

روزى امام باقر(عليه السلام) اين آيه را خواند: "كسى كه مظلوم و بى گناه كشته شود...". پس از آن، از شهادت امام حسين(عليه السلام) ياد كرد و از شهادت مظلومانه او به دست بنى اميّه سخن گفت.
آرى، وارث امام حسين(عليه السلام)، مهدى(عليه السلام)است، خدا امام حسين(عليه السلام)را با مهدى(عليه السلام)يارى مى كند.[45]

* * *

وقتى اين حديث را مى شنوم، به فكر فرو مى روم: آن كسى كه مظلومانه كشته شد، امام حسين(عليه السلام) است. آن كسى كه خدا او را يارى مى كند و او انتقام مى گيرد، مهدى(عليه السلام) است، به راستى چه كسانى به دست مهدى(عليه السلام) كشته مى شوند؟
قاتلان امام حسين(عليه السلام) و هفتاد و دو يار او، صدها سال پيش به دست مختار كشته شدند، وقتى مهدى(عليه السلام) ظهور كند، چه كسى را مى كشد؟
چه كسى جواب اين سؤال مرا مى دهد؟

* * *

وقتى مهدى(عليه السلام) ظهور كند ديگر زمان مهلت براى ستمكاران به پايان مى رسد، روزگار عدل و داد فرا مى رسد، در آن زمان هم نسل بنى اميّه خواهند بود، آنان به كار پدران خود افتخار خواهند كرد و كشته شدن امام حسين(عليه السلام) را جشن خواهند گرفت، آنان به كار پدران خود راضى خواهند بود و براى نابودى حكومت مهدى(عليه السلام)دست به شورش خواهند زد و با مهدى(عليه السلام) و حكومت او دشمنى خواهند كرد، آن وقت است كه مهدى(عليه السلام) آنان را به سزاى اعمالشان مى رساند.[46]

* * *