وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ وَيُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَاتَّخَذُوا آَيَاتِي وَمَا أُنْذِرُوا هُزُوًا (56 )
تو پيامبران را فرستادى تا راه حقّ را نشان مردم دهند، انسان را به بهشت مژده دهند و از عذاب تو بترسانند، پس از آن ديگر مهم نبود كه انسان ايمان مى آورد يا نه، زيرا تو انسان را آزاد آفريده اى، به او حقّ انتخاب داده اى، تو هيچ كس را مجبور به ايمان آوردن نمى كنى، خود انسان بايد راه خود را انتخاب كند.
گروهى راه كفر را انتخاب مى كنند، آنان حقّ را شناخته اند ولى آن را انكار مى كنند، آن كافران تلاش مى كنند تا حقّ و حقيقت را از بين ببرند، آنان سخنان تو و كتاب هاى آسمانى تو را به ريشخند مى گيرند، وقتى پيامبران آنان را از عذاب جهنّم مى ترسانند، اين سخنان را دروغ مى شمارند و مسخره مى كنند، ولى سرانجام روز قيامت فرا مى رسد و آنان در آتش جهنّم افكنده خواهند شد.

* * *