فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ عَلَى آَثَارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا (6 ) إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الاَْرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (7 ) وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَيْهَا صَعِيدًا جُرُزًا (8 )
محمّد(صلى الله عليه وآله) با مردم سخن مى گفت و آن ها را از عبادت بُت ها باز مى داشت و مى فرمود: "اين بُت ها قطعه هايى از چوب و سنگ هستند، چرا آن ها را مى پرستيد، آن ها هرگز نمى توانند به شما نفع و ضررى برسانند"، ولى آنان محمّد(صلى الله عليه وآله) را ديوانه و جادوگر مى خواندند.
محمّد(صلى الله عليه وآله) وقتى مى ديد آنان سخن حقّ را قبول نمى كنند، بسيار ناراحت مى شد تا آن اندازه كه نزديك بود از شدّت ناراحتى جان بسپارد.
تو در اين آيه به او دلدارى مى دهى و او را از اين همه اندوه برحذر مى دارى و مى گويى: "اى محمّد ! چرا به خاطر آنان اين قدر به خودت رنج و مشقّت روا مى دارى؟ چرا اين قدر بر ايمان نياوردن آنان تأسّف مى خورى و جان خود را در خطر مى اندازى؟ بدان كه آنان شيفته دنيا شده اند، من آنچه روى زمين است زيبا، جلوه گر ساختم تا انسان ها را امتحان كنم و ببينم كدامشان در عمل بهتر و نيكوترند، سرانجام روزى مى آيد كه من زمين و زينت هاى آن را نابود مى كنم".

* * *

وظيفه محمّد(صلى الله عليه وآله) اين است كه سخن حقّ را براى آنان بيان كند، ايمان آوردن آن ها به خود آن ها ارتباط دارد، تو آن ها را آزاد آفريدى، حقّ انتخاب به آنان دادى.
مهم اين است كه آن ها راه حقّ را بشناسند و حجّت بر آنان تمام شود. كار تو همين است. تو انسان را به اين دنيا آوردى، راه حقّ را به او نشان دادى و دنيا را براى او زيبا جلوه دادى و او را در معرض امتحان قرار دادى، تو بدون امتحان هم مى دانى هر انسانى در چه سطحى از كمال است، امتحان گرفتن تو براى رفع ابهام نيست، تو از بندگان امتحان مى گيرى تا استعدادهاى آنان شكوفا شود.
كسانى كه به سخنان محمّد(صلى الله عليه وآله) ايمان نياوردند، شيفته دنيا شده بودند، عشق به دنيا مانع پذيرفتن حقيقت مى شود، آنان منافع خود را در بُت پرستى مى بينند، براى همين به قرآن ايمان نمى آورند.
اكنون از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى ديگر غصّه آنان را نخورد، آنان خودشان راه خود را چنين انتخاب كرده اند، آنان بنده دنيا و زيبايى هاى آن شده اند، امّا به زودى مى فهمند كه چقدر ضرر كرده اند، روزى كه تو همه دنيا و آنچه در دنياست را نابود كنى، آن روز همه كسانى كه دنيا را انتخاب كرده بودند، نااميد مى شوند.

* * *