وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَى إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّا (51 ) وَنَادَيْنَاهُ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الاَْيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا (52 ) وَوَهَبْنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا (53 )
اكنون از موسى(عليه السلام) ياد مى كنى، او بنده بااخلاص تو بود، او فرستاده تو و پيامبرى بزرگوار بود. تو از او خواستى براى مناجات با تو به كوه طور بيايد و از مردم دورى كند.
او به كوه طور آمد و در آنجا به عبادت تو مشغول شد، تو او را از سمت راست كوه طور ندا دادى و او را به درگاه خود نزديك ساختى تا با او راز بگويى، برادرش هارون را به پيامبرى رساندى تا او را در راهى كه در پيش دارد يارى كند.
آرى، تو به موسى(عليه السلام) مقامى بس بزرگ دادى، موسى هم از نسل ابراهيم(عليه السلام)بود، بين موسى(عليه السلام) و ابراهيم(عليه السلام) 900 سال فاصله است.

* * *