إِنَّ الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا (30 ) أُولَئِكَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْن تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الاَْنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَب وَيَلْبَسُونَ ثِيَابًا خُضْرًا مِنْ سُنْدُس وَإِسْتَبْرَق مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الاَْرَائِكِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا (31 )
اى محمّد ! من كسانى را كه ايمان آورده اند و كارهاى نيك انجام داده اند، از ياد نمى برم، من هرگز پاداش نيكوكاران را تباه نمى كنم.
در روز قيامت بهشت جاودان براى آنان خواهد بود، همان بهشتى كه زير درختان آن، نهرهاى آب جارى است، آنان در بهشت به زيورهاى طلايى آراسته مى شوند و لباس هايى از ابريشم نازك يا ضخيم بر تن مى كنند كه رنگ آن سبز است.
آنان زير درختان بر تخت ها تكيه مى زنند، چه پاداش خوبى و چه منزلگاه خوبى در انتظارشان است !

* * *