وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلاٌَ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قَالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ (38 )فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُقِيمٌ (39 )
نوح(عليه السلام)و يارانش شروع به ساختن كشتى نمودند، جبرئيل به نوح ياد داده بود كه كشتى را چگونه بسازد، يك كشتى به طول 80 متر و ارتفاع 30 متر ! [136]
تو به نوح(عليه السلام)دستور داده بودى كه از هر حيوانى، جفتى را تهيّه كند و در كشتى خود قرار دهد، زيرا طوفان همه زمين را فرا خواهد گرفت و نبايد نسل آن ها منقرض شود، پس كشتى او بايد بزرگ باشد.
محلّ ساختن كشتى نزديك مكانى بود كه امروز "مسجد كوفه" قرار دارد.
هر روز صبح كه آفتاب طلوع مى كرد، نوح(عليه السلام)همراه با يارانش شروع به كار مى كردند. آنان در جايى كه صدها كيلومتر از دريا فاصله داشت، كشتى بزرگى ساختند.
مردم به جاى اين كه درباره دعوت نوح(عليه السلام)بيشتر فكر كنند و يا احتمال بدهند وعده عذاب نزديك است، همچنان بر كفر خود پافشارى مى كردند، آن مردم به نوح(عليه السلام)و يارانش سنگ پرتاب مى كردند و آنان را مسخره مى كردند.[137]
يكى مى گفت: "حالا كه كشتى مى سازى، درياى آن را هم بساز"، ديگرى مى گفت: "چه شد كه پس از پيامبرى، سر از نجّارى درآوردى؟". آن يكى مى گفت: "نوح عقل خود را از دست داده است و يارانش هم ديوانه شده اند، در بيابان كشتى مى سازند !".
نوح(عليه السلام)در پاسخ چنين مى گفت: "اگر شما ما را مسخره مى كنيد، ما هم روزى شما را مسخره خواهيم كرد، به زودى خواهيد دانست كه چه كسى در اين دنيا به عذابى خواركننده گرفتار مى شود و سپس آتش جهنّم كه عذابى جاودانه است او را فرا خواهد گرفت".
آرى، نوح(عليه السلام)از طوفان سهمگينى كه تو به او وعده داده بودى، سخن مى گفت، عذابى كه اين مردم كافر را به ذلّت و خوارى مى افكند و همه آن ها را نابود مى كند، آنان بعد از مرگ هم در آتش جهنّم خواهند سوخت.

* * *