الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْض يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (67 ) وَعَدَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللَّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِيمٌ (68 ) كَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنْكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلَاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلَاقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ بِخَلَاقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُوا أُولَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالاَْخِرَةِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (69 )أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوح وَعَاد وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (70 )
مردان و زنان منافق از مؤمنان نيستند، آنان در نفاق و معصيت و نافرمانى مانند يكديگر هستند و از يك گروه مى باشند، آنان مردم را به زشتى ها و گناهان دعوت مى كنند و از زيبايى ها و خوبى ها منع مى كنند، آنان در راه خدا انفاق نمى كنند و تو را فراموش كرده اند، پس تو هم آنان را به حال خود رها مى كنى و از رحمت خود محروم مى سازى، اين منافقان مردمى تبهكار هستند.
تو آتش جهنّم را به منافقان و كافران وعده مى دهى و آنان در عذاب تو، جاودانه خواهند ماند، براى كيفر آنان، آن آتش بس است زيرا هيچ عذابى بالاتر از جهنّم نيست، تو آنان را لعنت كرده اى و از رحمت خود دور نموده اى، پس آنان براى هميشه عذاب خواهند شد.
در طول تاريخ همواره گروهى به عنوان مخالف و منافق، مانع هدايت مردم بوده اند و با پيامبران دشمنى كرده اند، آنان در زمان خود، به هر كارى كه مى خواستند دست زدند و از اين دنيا بهره هاى مادّى بردند و سپس مرگ به سراغ آنان آمد و اكنون آن ها در عذاب گرفتارند.
منافقانى هم كه با محمّد(صلى الله عليه وآله)دشمنى مى كنند، چند روزى فرصت دارند تا در اين دنيا زندگى كنند و از آن بهره ببرند، به زودى مرگ سراغ آنان مى آيد.
مردمى كه قبل از آنان با پيامبران دشمنى مى كردند، هم مال و هم فرزندان بيشترى داشتند، امّا همه آنان نابود شدند و ثروت و فرزندان زياد آنان نتوانست عذاب را از آنان دور كند.
منافقان همانند گذشتگان، به ياوه گويى و دشمنى با دين خدا سرگرم شدند و اعمال آن ها در دنيا و آخرت تباه شد، به راستى كه آنان زيانكاران واقعى هستند.

* * *

آيا اين منافقان از سرنوشت قوم نوح و قوم عاد و قوم ثَمودباخبر نيستند؟ آيا چيزى درباره قوم مَديَن و قوم لوط نشنيده اند؟
آنان مردمانى بودند كه در عصر خود از همه نعمت هاى دنيايى بهره مند بودند، امّا با پيامبران خود دشمنى كردند و سرانجام به عذاب گرفتار شدند.
قوم نوح، گرفتار طوفان شدند.
قوم "عاد" نيز سخنان پيامبر خود (كه هود(عليه السلام)نام داشت) را نپذيرفتند و گرفتار تندبادهاى سهمگين شدند و از بين رفتند.
قوم "ثَمود" هم سخنان صالح(عليه السلام)را دروغ شمردند و شتر او را كه معجزه اى آسمانى بود، كشتند و زلزله اى ويرانگر، شهر آنان را با خاك يكسان كرد و همه نابود شدند.
قوم "لوط" با پيامبر خود (كه نامش لوط(عليه السلام)بود) دشمنى كردند و به عذاب سختى گرفتار شدند، شهر آنان زير و رو شد و بارانى از سنگريزه بر سر آنان فرود آمد و همه هلاك شدند.
قوم "مَدين" از سخنان پيامبر خود (كه شعيب(عليه السلام)نام داشت) سر باز زدند و در معامله با ديگران تقلّب كردند و كم فروشى نمودند. سرانجام زلزله اى سهمگين شهر آنان را نابود كرد و همگى هلاك شدند.
آن پيامبران، مردم را با حجّت هاى روشن و سخنان واضح به سوى تو فراخواندند، امّا آنان پيامبران خود را انكار كردند، تو به هيچ كس ظلم نمى كنى، بلكه آنان به خود ظلم كردند و از سعادت و رستگارى محروم شدند.

* * *