وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَلَا تَفْتِنِّي أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَُمحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ (49 )
لشكر اسلام آماده حركت شده بود كه يكى از منافقان نزد پيامبر آمد و چنين گفت: "اى پيامبر ! به من اجازه بده كه در اين جنگ شركت نكنم، مى ترسم در جنگ با روميان، دختران آنان را ببينم و شيفته آنان بشوم و دست از جنگ بكشم".
پيامبر به او اجازه داد و او از لشكر جدا شد تا به سوى خانه اش بازگردد، در اين هنگام پسر او كه در لشكر اسلام شركت كرده بود، به پدر رو كرد و گفت: "اى پدر ! تو به پيامبر گفتى كه مى خواهى براى پرهيز از گناه، جهاد را ترك كنى، من خودم شنيدم كه به دوستان خود مى گفتى كه همراه پيامبر نرويد زيرا پيامبر در اين جنگ شكست مى خورد".
اين آيه را نازل كردى: اى پيامبر ! برخى از مردم نزد تو مى آيند و مى گويند: "به من اجازه بده از حضور در جهاد خوددارى كنم و مرا به فتنه زنان مبتلا نكن"، اى پيامبر ! بدان كه آنان هم اكنون در فتنه و گناه افتاده اند، آنان از فرمان من سرپيچى كرده اند، در روز قيامت به آتش دوزخ گرفتار خواهند شد، در آن روز، آتش آنان را فرا مى گيرد و آنان به سزاى نافرمانى خود مى رسند.

* * *