وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا (48 ) لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرًا (49 )
تو بادها را فرستادى تا ابرها را در سراسر آسمان پخش كنند و باران رحمت تو در همه جا ببارد، اگر بادها نبودند، ابرها در بالاى درياها مى ماندند و در همان جا باران مى باريد و زمين از نعمت باران بى نصيب مى شد.
تو از آسمان، آبى پاك نازل كردى تا زمين هاى خشك و پژمرده را زنده كنى، تو مخلوقات خود (انسان ها و چهارپايان) را از آب گوارا سيراب مى كنى.

* * *