إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الُْمحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالاَْخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (23 )يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (24 )يَوْمَئِذ يُوَفِّيهِمُ اللَّهُ دِينَهُمُ الْحَقَّ وَيَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ (25 )
كسانى كه به زنان پاكدامن و بى خبر از توطئه ها، تهمت مى زنند، در دنيا و آخرت از رحمت تو دور هستند و عذاب بزرگى در انتظار آنان است.
قانون تو اين است: "اگر كسى به زنى تهمت زنا زد و چهار شاهد نياورد، بايد به تهمت زننده هشتاد تازيانه بزنند"، گاهى آن تهمت زننده از قانون فرار مى كند، امّا روز قيامت هرگز نمى تواند از عذاب تو فرار كند، او نمى تواند گناه خود را انكار كند، زيرا در آن روز به قدرت تو، زبان و دست ها و پاهاى آن ها به آنچه انجام دادند، گواهى مى دهد.
آن روز معلوم مى شود كه با زبان به چه كسى تهمت زدند؟ با دست به كدام زن پاكدامن اشاره كردند و به او تهمت زدند؟ با پا به كدام مجلس رفتند و دور هم جمع شدند و آبروى زنان پاكدامن را بردند؟
در آن روز تو كيفر اعمالشان را بر اساس حقّ و به طور كامل مى دهى، در آن روز مى فهمند كه تو خداى عادل هستى و حقّ را از باطل آشكار مى كنى و به هيچ كس ظلم نمى كنى.

* * *