أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا (43 ) أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالاَْنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا (44 )
چرا بُت پرستان مكّه سخنان محمّد(صلى الله عليه وآله) را انكار كردند؟ آيا در شيوه دعوت او اشكالى بوده است؟
هرگز.
محمّد(صلى الله عليه وآله) وظيفه خود را به درستى انجام داد، امّا اين مردم، پيرو عقل نيستند، آنان پيرو هواى نفس و شهوت هاى خود شده اند، آنان هواىِ نفس خويش را مى پرستند.
چنين كسانى را ديگر نمى توان هدايت كرد و از هلاكت رهاند، آنان سخن حقّ را نمى شنوند و از عقل خويش بهره نمى گيرند، آنان با چهارپايان تفاوتى ندارند، از چهارپايان چه انتظارى مى توان داشت؟
به راستى كه آنان از چهارپايان گمراه ترند، چهارپايان استعداد سعادت ندارند، امّا تو به اين مردم سرمايه هاى ارزشمند دادى و آنان مى توانند از اين سرمايه ها بهره ببرند و به سعادت ابدى برسند، امّا سخن حقّ را نمى شنوند و فكر نمى كنند و به دنبال شهوت ها و هوس هاى خود مى روند و از چهارپايان گمراه تر مى شوند.

* * *

تو در وجود انسان، خشم، غضب، علاقه به خويشتن، علاقه به ثروت، شهوت و... قرار دادى، اين ها براى ادامه حيات انسان لازم است، امّا تو نعمت عقل را هم به انسان دادى تا او بتواند غريزه ها را كنترل كند، اگر اين غرايز از اندازه تجاوز كنند، انسان را به تباهى مى كشانند.
انسانى كه غريزه هاى خود را كنترل نمى كند، بُت پرست است، او بُتى را كه درونش جاى دارد مى پرستد. او هوسش را مى پرستد.
پيروى از هوس، سرچشمه كفر و بى ايمانى است، او سخن حقّ را مى شنود، حقّ را تشخيص مى دهد، امّا به آن ايمان نمى آورد و هلاكت و بدبختى را براى خود به ارمغان مى آورد.[149]