الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَان أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (3 )
اين قانون توست: اگر زنى به زنا مشهور شد مؤمنان نبايد با او ازدواج كنند، همچنين اگر مردى به زنا مشهور شد، نبايد به او زن بدهند، ازدواج با زناكار، ننگى براى مؤمن است.
مرد زناكار فقط بايد با زن زناكار يا زن مشرك ازدواج كند، همچنين زن زناكار فقط بايد با مرد زناكار يا مرد مشرك ازدواج كند. (مشرك همان بُت پرست است، كسى كه خدا را به يگانگى قبول ندارد).
آرى، مؤمن حقّ ندارد با زناكار ازدواج كند، امّا اگر زناكار واقعاً توبه كند و از اين كار زشت دست بردارد، ازدواج با او اشكالى ندارد.

* * *