أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الاَْرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آَذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الاَْبْصَارُ وَلَكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ (46 )
چرا اين بُت پرستان روى زمين نمى گردند تا خرابه هاى شهرهاى گذشتگان را ببينند؟
مطالعه سرگذشت مردمى كه قبلاً روى زمين زندگى مى كردند، براى انسان بسيار آموزنده است،كسانى كه براى به دست آوردن ثروت بيشتر، ظلم ها و ستم ها كردند و سرانجام با دست خالى به قبر رفتند و خانه هاى آنان به خرابه اى تبديل شد.
البتّه تنها ديدن و شنيدن سرگذشت آنان كافى نيست، بايد گوش و چشمِ دل انسان باز باشد تا بتواند عبرت و پند بگيرد. مصيبت آن است كه خيلى ها چشم دارند، امّا چشم دل هاى آنان كور است.

* * *