إِنَّ فِي هَذَا لَبَلَاغًا لِقَوْم عَابِدِينَ (106 )وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ (107 ) قُلْ إِنَّمَا يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (108 )
تو قرآن را براى هدايت مردم فرستادى، قرآن براى مؤمنان، وسيله رسيدن به حقيقت و راستى است، آنان تو را مى پرستند و از موعظه ها و پندهاى قرآن بهره مى برند و به سعادت و رستگارى مى رسند.
تو محمّد(صلى الله عليه وآله) را مايه رحمت و سعادت مردم قرار دادى و او را براى هدايت همه جهانيان فرستادى. در اينجا از او مى خواهى تا با مردم چنين سخن بگويد: "اى مردم ! خدا به من وحى كرده است كه شما را به يكتاپرستى دعوت كنم، آيا شما اين سخن را باور مى كنيد؟ آيا دست از بُت پرستى برمى داريد؟ آيا خداى يگانه را مى پرستيد؟".

* * *