وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ (8 )
بُت پرستان دوست داشتند تو فرشتگان را به عنوان پيامبر به زمين بفرستى، سخن آنان اين بود: "پيامبر نبايد غذا بخورد، پيامبر بايد عمر جاويدان داشته باشد. اگر خدا فرشته اى را به پيامبرى مى فرستاد، حتماً به او ايمان مى آورديم".
حكمت تو در اين بود كه بندگان برگزيده خود را به مقام پيامبرى رساندى و آنان را الگوى همه قرار دادى. هيچ كدام از پيامبران، فرشته نبودند و عمر جاويدان نداشتند.

* * *