وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ (85 ) وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ (86 )
اسماعيل بن حِزقيل، ادريس و ذَا الْكِفل(عليهم السلام) سه پيامبر ديگر تو بودند كه با مشكلات و سختى هاى زيادى روبرو شدند، آن ها در راه تو صبر و شكيبايى كردند، تو هم رحمت خود را بر آنان نازل كردى، آنان از بندگان شايسته تو بودند.

* * *

مناسب است توضيح مختصرى درباره اين سه پيامبر بدهم:
1 - اسماعيل بن حِزقيل(عليه السلام): مردم به او "صادقُ الوَعد" مى گفتند، يعنى درست پيمان. او با يكى از دوستان خود وعده داشت، پس سر قرار خود رفت ولى دوست او نيامد، او مدّت زيادى در آنجا منتظر ماند. به همين علّت او را به اين نام خواندند.
او مردم را به يكتاپرستى فرا خواند و از بُت پرستى نهى كرد، امّا مردم او را شكنجه زيادى كردند و با بى رحمى، پوست سر و صورتش را كَندند، او در برابر همه اين سختى ها، صبر كرد.[27]
2 - ادريس(عليه السلام): او پدربزرگ نوح(عليه السلام) بود و براى هدايت مردم تلاش زيادى كرد و در اين راه با سختى هاى زيادى روبرو شد.
3 - "ذَا الْكِفل"(عليه السلام): او نيز يكى از پيامبران بود كه پس از داوود(عليه السلام)زندگى مى كرد، او مردم را به يكتاپرستى دعوت مى كرد.[28]

* * *