ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آَخَرِينَ (31 )فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَه غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ (32 )وَقَالَ الْمَلاَُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الاَْخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ (33 ) وَلَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ (34 )أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنْتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ (35 ) هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ (36 )إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (37 ) إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ (38 )
پس از قوم نوح(عليه السلام)، مردم ديگرى را روى زمين پديد آوردى و براى هدايت آنان پيامبرى فرستادى، گويا تو در اينجا از قوم "هود" سخن مى گويى كه حضرت هود(عليه السلام) پيامبر آنان بود.[85]
قوم هود جمعيّت زيادى داشتند و داراى ثروت فراوانى بودند و همه بُت پرست بودند. هود(عليه السلام) با آنان چنين سخن گفت: "اى مردم ! فقط خداى يگانه را بپرستيد كه غير از او براى شما خدايى نيست. چرا بُت ها را مى پرستيد، آيا از روز قيامت نمى ترسيد؟".
رهبران جامعه وقتى فهميدند كه هود(عليه السلام) مردم را از بُت پرستى نهى مى كند، موقعيّت و رياست خود را در خطر ديدند، آنان به قيامت باور نداشتند، تو به آنان نعمت فراوانى داده بودى، امّا آنان به جاى شكرگزارى با پيامبر تو دشمنى كردند.
آنان به مردم چنين گفتند:
اين مرد كه مى گويد پيامبر خدا هستم، مانند شما انسان است، از آنچه شما مى خوريد، مى خورد و از آنچه مى نوشيد، مى نوشد. چگونه ممكن است او فرستاده خدا باشد؟
آيا شما مى خواهيد از انسانى مانند خود اطاعت كنيد؟ اگر شما از او اطاعت كنيد زيانكار هستيد، او به شما وعده مى دهد كه وقتى مُرديد و تبديل به خاك و استخوان شديد، دوباره زنده مى شويد و از قبر بيرون مى آييد؟ چنين چيزى امكان ندارد كه انسان پس از مرگ، زنده شود.
غير از اين زندگى دنيا چيزى در كار نيست، پيوسته گروهى از ما مى ميرند و نسل ديگرى جاى آنان را مى گيرد، ما هرگز بعد از مرگ، زنده نمى شويم !
اين مردى كه خود را پيامبر معرّفى كرده است، دروغگويى بيش نيست، او سخنان دروغ به خدا نسبت مى دهد، ما هرگز به او ايمان نمى آوريم.

* * *