فِي بُيُوت أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالاَْصَالِ (36 ) رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالاَْبْصَارُ (37 )لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَاب (38 )
نور تو كجاست؟
من كجا در جستجوى نور تو باشم؟
نور تو، در خانه هايى است كه اجازه دادى آن خانه ها، محترم و با عظمت باشند، داخل آن خانه ها، افرادى هستند كه هر صبح و شام نام تو را ياد مى كنند.
تو درباره آن افراد برايم بيشتر توضيح مى دهى: كسانى كه تجارت، آنان را از ياد تو و برپاداشتن نماز و پرداختن زكات غافل نمى كند، آنان از روز قيامت بيم دارند، روز قيامت روزى است كه دل ها و ديدگان، مضطرب و پريشان مى شوند. تو در آن روز به آنان بهتر از آنچه انجام مى دادند، پاداش مى دهى و از فضل و كرم خويش به آنان پاداشى افزون مى بخشى، تو به هر كس كه بخواهى، روزىِ بيشمار مى دهى.

* * *

وقتى جبرئيل براى پيامبر اين آيات را خواند، پيامبر اين آيات را براى مردم خواند، مردم به فكر فرو رفتند، به راستى تو از كدام خانه ها سخن مى گويى؟
يكى از مسلمانان از پيامبر پرسيد: "اى پيامبر ! اين خانه ها كدامند؟". پيامبر در جواب فرمود: "منظور از آن خانه ها، خانه هاى پيامبران است".
در اين ميان يكى بلند شد و با دست به خانه على و فاطمه(عليهما السلام) اشاره كرد و گفت:
ــ اى پيامبر ! آيا اين خانه هم از آن خانه ها مى باشد؟
ــ آرى. خانه على و فاطمه(عليهما السلام) از بهترين آن خانه ها مى باشد.[125]
آن روز همه فهميدند كه تو خانه ولايت را محترم داشته اى و اراده كردى تا خانه ولايت با عظمت باشد.

* * *