وَمَا يَسْتَوِي الاَْعْمَى وَالْبَصِيرُ وَالَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَلَا الْمُسِيءُ قَلِيلًا مَا تَتَذَكَّرُونَ (58 ) إِنَّ السَّاعَةَ لاََتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (59 )
كافران مى گفتند: "قيامت دروغ است، ما هرگز زنده نمى شويم، حساب و كتابى در كار نخواهد بود، نيكوكار و گناهكار معنا ندارد، بهشت و جهنّمى نيست، همه ما نابود مى شويم و به مشتى خاك و استخوان تبديل مى شويم".
چگونه ممكن است سرانجام انسان هاى خوب با سرانجام انسان هاى بد، يكسان باشد؟ اگر قيامت نباشد، عدالت تو بى معنا مى شود.
روز قيامت، عدالت تو را تكميل مى كند، اگر قيامت نباشد، چه فرقى بين خوب و بد است؟ بعضى در اين دنيا، به همه ظلم مى كنند و به حقّ ديگران تجاوز مى كنند و زندگى راحتى براى خود دست و پا مى كنند و پس از مدّتى هم مى ميرند، آنان كِى بايد نتيجه ظلم خود را ببينند؟
تو در روز قيامت همه را زنده مى كنى تا به كسانى كه ايمان آوردند و عمل نيك انجام دادند، پاداش نيكو دهى، اين پاداش بر اساس عدل توست. در روز قيامت، كسانى كه راه كفر را برگزيدند، نتيجه اعمال خود را مى بينند و در جهنّم گرفتار مى شوند.
آيا نابينا و بينا برابر هستند؟ كافر كجا و مؤمن كجا؟ آنان هرگز برابر نيستند.
آيا تاريكى و روشنايى يكسانند؟
كسانى كه ايمان آوردند و عمل نيكو انجام دادند، هرگز با كافرانِ گناهكار مساوى نخواهند بود !
تاريكى هاى كفر كجا و نور هدايت و ايمان كجا؟ چگونه اين ها مى توانند برابر باشند؟
اين حقيقتى آشكار است، امّا فقط گروه اندكى آن را مى پذيرند و از آن پند مى گيرند.
بى گمان روز قيامت آمدنى است، در وقوع آن هيچ شكّى نيست، در آن روز، همه انسان ها زنده مى شوند و براى حسابرسى مى آيند، ولى بيشتر مردم به اين حقيقت ايمان نمى آورند.