بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ص وَالْقُرْآَنِ ذِي الذِّكْرِ (1 ) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّة وَشِقَاق (2 ) كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْن فَنَادَوْا وَلَاتَ حِينَ مَنَاص (3 )
در ابتدا، حرف "صاد" را ذكر مى كنى، اين حرف، يكى از حروف الفبا است، قرآن معجزه اى است كه از همين حروف "الفبا" شكل گرفته است.
سپس به قرآن سوگند ياد مى كنى، قرآنى كه سرشار از پند و حكمت است، سخن تو اين است: "به قرآن سوگند كه من راه حقّ و باطل را براى همه آشكار ساختم، امّا كسانى كه كفر ورزيدند، دچار غرور شدند، آنان يكسره در حال قدرت نمايى و ستيز با حقّ هستند".[64]
آرى، اين قانون توست: تو حقّ را براى انسان آشكار مى كنى، راه حقّ و باطل را نشان او مى دهى، البتّه هيچ كس را مجبور به ايمان آوردن نمى كنى، تو،به انسان ها اختيار دادى، آنان بايد راه خود را خودشان انتخاب كنند، كسى كه راه كفر را برگزيد، نتيجه آن را هم مى بيند. روز قيامت كافر نمى تواند بگويد: "من حقّ را نمى شناختم"، اين سخن او هرگز پذيرفته نمى شود، تو حقّ را براى انسان ها آشكار مى كنى، اين قانون توست، هر كس كه راه كفر را برگزيند با اختيار خود اين كار را كرده است، او مى توانست راه ايمان و سعادت را انتخاب كند و اين كار را نكرد.
كسانى كه راه كفر را برمى گزينند، سرانجام نتيجه كفر خود را مى بينند، تو در زمان هاى گذشته، انسان هاى زيادى را به خاطر كفر و ستمشان به هلاكت رساندى. پيامبران به آنان هشدار دادند و آنان را از عذاب ترساندند، امّا آنان پيامبران خود را مسخره كردند و به سخن آنان خنديدند، امّا وقتى عذاب آسمانى فرا رسيد، ناله و فرياد برآوردند و كمك خواستند، امّا ديگر دير شده بود و هيچ راه نجاتى براى آنان نبود !
آرى، توبه در آن لحظه فايده اى نداشت، مهم اين است كه انسان به غيب ايمان بياورد و با درك عقلانى خود به سوى تو بازگردد و از گناهان پشيمان شود. در لحظه اى كه عذاب فرا مى رسد، ديگر توبه كردن فايده اى ندارد.
وقتى طوفان سهمگين قوم نوح(عليه السلام) را فرا گرفت، وقتى تندبادهاى وحشتناك بر قوم عاد نازل شد، آنان توبه كردند، امّا ديگر اين توبه سودى نداشت. وقتى زلزله اى ويرانگر قوم صالح(عليه السلام)را در برگرفت، وقتى باران سنگريزه بر قوم لوط(عليه السلام)فرود آمد، آنان ايمان آوردند، امّا اين ايمان، پذيرفته نشد و عذاب را از آنان دور نكرد، به راستى چرا آنان قبل از آمدن عذاب، توبه نكردند؟

* * *