الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (65 )
در اين هنگام فرشتگان پرونده اعمال آنان را به دستشان مى دهند، آنان به پرونده اعمالشان نگاه مى كنند، همه گناهان در آن نوشته شده است، كجا با پيامبران دشمنى كردند؟ كجا پيامبران را دروغگو خواندند؟ كجا مردم را از راه حقّ بازداشتند و...
آنان خيال مى كنند كه مى توانند مثل دنيا، حقيقت را انكار كنند، اينجاست كه فرياد برمى آورند: "ما چنين كارهايى انجام نداده ايم !".[17]
اينجاست كه تو مُهر سكوت بر دهان آنان مى زنى، ديگر آنان نمى توانند سخنى بگويند، به فرمان تو، دست ها و پاهاى آنان شروع به سخن گفتن مى كند و به گناهان آنان گواهى مى دهد.
تو بر هر كارى كه اراده كنى، توانا هستى، وقتى اراده مى كنى تا دست يك انسان سخن بگويد، آن دست به سخن مى آيد و همه كارهايى را كه در دنيا انجام داده است، مى گويد: در فلان روز به صورت بى گناهى، سيلى زدم، فلان روز دست به سوى زن نامحرمى دراز كردم و...

* * *