کتب دکتر مهدی خدامیان آرانی - سایت نابناک

سایت استاد مهدي خداميان آرانی

در حال بارگذاری

    زُمَر: آيه ۳ - ۱

      زُمَر: آيه ۳ - ۱


    بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (1 ) إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (2 ) أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ (3 )
    اين كتابى است از طرف تو كه براى هدايت انسان ها نازل شده است، تو خداى توانا هستى و همه كارهاى تو از روى حكمت است. تو محمّد(صلى الله عليه وآله) را براى پيامبرى برگزيدى و قرآن را به حقّ بر او نازل كردى.
    قرآن نعمت بزرگى براى بشريّت است، تو از همه مى خواهى به شكرانه اين نعمت بزرگ، تو را پرستش كنند و دين خود را براى تو خالص كنند و از شرك و بُت پرستى دست بردارند. به راستى تو فقط دينى را مى پذيرى كه از هرگونه شرك و ريا به دور باشد.
    گروهى از انسان ها به پرستش بُت ها رو آوردند، سخن آنان اين بود: "خدا به ما فرمان داده است، اين بُت ها را بپرستيم. خدا در جايگاهى بالا است و ما نمى توانيم او را بپرستيم، ما بايد بُت ها را بپرستيم زيرا اين بُت ها ما را به خدا نزديك مى كنند. اين بُت ها واسطه اى هستند براى اين كه ما به خدا نزديك شويم".
    اين سخن دروغ است، تو هرگز چنين فرمانى نداده اى. بُت پرستان اين سخنان دروغ را به تو نسبت دادند و به دنبال هوس خود رفتند.
    تو محمّد(صلى الله عليه وآله) را فرستادى تا آنان را از جهل و نادانى نجات دهد، گروهى به او ايمان آوردند و گروه ديگر با او دشمنى كردند و راه كفر را پيمودند. تو در اين دنيا به آنان مهلت دادى و در عذاب آنان شتاب نكردى. روز قيامت كه فرا رسد ميان مؤمنان و آن بُت پرستان داورى خواهى كرد. در آن روز تو عذر و بهانه بُت پرستان را نمى پذيرى و بُت ها و بُت پرستان را در آتش جهنّم مى سوزانى.
    تو در اين دنيا بُت پرستان را به حال خود رها مى كنى، تو راه خوب و بد را به آنان نشان مى دهى، اگر كسى راه گمراهى را انتخاب نمود، تو به او فرصت مى دهى و او را به حال خود رها مى كنى تا در سركشى خود، سرگشته و حيران بماند. وقتى تو كسى را به حال خود رها كنى، او در مسير سقوط و گمراهى پيش مى رود و راه توبه را بر خود مى بندد و ديگر اميدى به هدايت او نيست. اين قانون وسنّت توست و هيچ كس نمى تواند آن را تغيير دهد، تو هر كارى كه اراده كنى، انجام مى دهى. تو اين دروغگويان كافر را به حال خود رها مى كنى !

    * * *


نوشته ها در باره این

نظر شما

.شما در حال ارسال نظر براي ۹۱: از كتاب تفسير باران، جلد دهم نوشته مهدى خداميان هستید

‌اگر مي خواهيد مطلب ديگري - كه ربطي به اين ندارد- براي من بفرستيداينجا را كليك كنيد.


عنوان این فیلد نمی تواند خالی باشد.
متن نظر شما
لطفا ایمیل خود را وارد کنید * این فیلد نمی تواند خالی باشد.لطفا ایمیل را صحیح وارد نمایید.
لطفا نام خود را وارد نمایید


ابتدای متن