إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَة الْكَوَاكِبِ (6 )وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَان مَارِد (7 ) لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلاَِ الاَْعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِب (8 ) دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (9 ) إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (10 )
تو در قرآن از هفت آسمان ياد كرده اى، در اينجا از آسمان اوّل سخن مى گويى، آسمانى كه به زمين نزديك تر است، اكنون از ستارگان سخن مى گويى، آرى، آسمان را با ستارگان زينت دادى و اين گونه آن را از ورود هر شيطان سركشى حفظ مى كنى.
شياطين نمى توانند سخنان فرشتگانى كه در عالم بالا هستند را بشنوند، اگر شياطين بخواهند به چيزى گوش دهند، از هر سو با شهاب رانده مى شوند، آرى، شياطين به شدّت عقب رانده مى شوند و عذاب دائمى در انتظار آنان است. هر گاه شيطانى بخواهد مخفيانه چيزى را بشنود، شهاب فروزان او را دنبال مى كند.

* * *

به راستى منظور تو از اين سخنان چيست؟
بايد بررسى كنم...
همواره بعضى از انسان ها به كار پيش گويى مشغول بودند و حوادث آينده را پيش بينى مى كردند، به آنان "كاهن" مى گفتند. آنان با جنّ ها ارتباط مى گرفتند و از آن ها درباره آينده سؤالاتى مى كردند.
امّا جنّ ها از كجا از آينده باخبر مى شدند؟
جنّ ها هم به آسمان مى رفتند و به سخنان فرشتگان گوش مى دادند. فرشتگان از حوادث آينده خبر دارند و گاهى درباره آن سخن مى گويند، جنّ ها به دنياى فرشتگان مى رفتند و دزدانه سخنان آنان را مى شنيدند و سپس به روى زمين مى آمدند و به "كاهن" مى گفتند.
رفت و آمد جنّ ها به آسمان آزاد بود، امّا وقتى محمّد(صلى الله عليه وآله) به دنيا آمد، رفت و آمد آن ها را به آسمان ها ممنوع كردى، تو اراده كردى تا ديگر آنان آزادانه به ملكوت آسمان ها وارد نشوند. منظور از ملكوت، عالم بالا مى باشد، دنيايى كه از اين دنياى مادى برتر و بالاتر است.
تو به فرشتگان دستور داده اى كه اگر يكى از جنّ ها، مخفيانه وارد دنياى آن ها شد، آن جن را با نورى عجيب دور كنند.

* * *

بار ديگر سخن تو را مى خوانم: "هر گاه يكى از شياطين بخواهد مخفيانه چيزى را بشنود، شهاب فروزان او را دنبال مى كند".
اين نكته ها به فهم بهتر اين سخن كمك مى كند:
1 - منظور از آسمان در اينجا، ملكوت آسمان ها مى باشد، من مى توانم از آن به "دنياى فرشتگان" ياد كنم.
2 - فرشتگان در ملكوت آسمان ها هستند، فرشتگان در دنياى خود درباره حوادثى كه در آينده روى زمين روى مى دهد، سخن مى گويند.
3 - منظور از شياطين در اينجا گروهى از جنّ ها هستند كه از رحمت تو دور شده اند، آنان پيروان ابليس هستند و او را در هدفش يارى مى رسانند.
4 - شياطين ديگر نمى توانند به دنياى فرشتگان راه پيدا كنند.
5 - شياطين مى خواهند به دنياى فرشتگان نزديك شوند و از حوادث آينده باخبر شوند.
6 - به فرشتگان دستور داده اى تا آن شياطين را با نورى عجيب دور كنند، نورى كه شياطين تاب تحمّل آن را ندارند.
7 - منظور از "شهاب" در اين آيه، شهابى نيست كه من در آسمان مى بينم، شهابى كه من مى بينم چيزى جز قطعه سنگ هاى آسمانى نيست كه وقتى وارد فضاى زمين مى شوند، به علّت سرعت زياد مى سوزند و نور آن ها را من مى بينم. منظور از شهاب در اينجا، نورى است كه همچون آتش است و جنّ ها تاب تحمّل آن را ندارند، فرشتگان با آن نور، جنّ ها را از دنياى خود دور مى كنند.
8 - قبل از تولّد محمّد(صلى الله عليه وآله)، كاهنان مى توانستند آينده را به صورت دقيق پيش بينى كنند، زيرا جنّ ها مى توانستند به راحتى به دنياى فرشتگان بروند و ساعت ها در آنجا بمانند و سخنان فرشتگان را با دقّت بشنوند.
9 - هنوز افرادى هستند كه با جنّ ها ارتباط دارند ولى جنّ ها پس از تولّد محمّد(صلى الله عليه وآله)نمى توانند آزادانه به دنياى فرشتگان رفت و آمد كنند، گاهى بعضى از جنّ ها، مخفيانه به دنياى فرشتگان وارد مى شوند و ممكن است كه چيزى از حوادث آينده را به صورت ناقص بشنوند.
10 - "كهانت" در اسلام گناه بزرگى است و حرام است. كهانت يعنى پيش بينى كردن آينده به وسيله ارتباط گرفتن با جنّ ها. همچنين رفتن نزد كاهنان و شنيدن سخن آنان نيز حرام است.

* * *