قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَاب (10 )
بُت پرستان روز به روز فشار خود را بر مسلمانان زياد و زيادتر كردند و آنان را زير شكنجه هاى طاقت فرسا قرار دادند، آنان از مسلمانان مى خواستند تا از يكتاپرستى دست بردارند و بُت پرست شوند. اكنون تو با آن مسلمانان چنين سخن مى گويى:
اى بندگان من كه ايمان آورده ايد ! تقوا پيشه كنيد، بدانيد كسانى كه در اين دنيا راه نيكى را برگزيدند، در روز قيامت پاداش نيك خواهند داشت.
اگر مردم از شما خواستند راه كفر را برگزينيد، بدانيد زمينى كه من خلق نموده ام، وسيع است، پس مهاجرت كنيد.
از جدايى خانواده و دوستان خود نگران نشويد، بر سختى هاى مهاجرت صبر كنيد، بدانيد به كسانى كه در راه من بر سختى ها صبر مى كنند، پاداش بيشمار خواهم داد.

* * *

وقتى شكنجه ها و فشار بُت پرستان بر مسلمانان زياد شد، آنان تصميم گرفتند مهاجرت كنند، ابتدا ده نفر به كشور حبشه رفتند و پس از مدّتى، يك گروه هشتاد نفرى به رهبرى جعفر (برادر على(عليه السلام)) راهى حبشه شدند، آنان حدود سيزده سال در آنجا زندگى كردند و از ظلم و ستم بُت پرستان نجات يافتند.

* * *

من وطن خود را دوست دارم، اينجا زادگاه من است، به آن عشق مىورزم، به اين آب و خاك وابسته ام، اصل من اينجاست، تو اين عشق را در قلبم قرار داده اى.
اگر وطن من آماج سياهى ها و تاريكى ها شود و من نتوانم شرايط را تغيير دهم چه بايد كنم؟ آيا بايد بمانم و مغلوب سياهى ها شوم؟ وقتى ماندن در وطن مرا از تو دور مى كند، وظيفه من چيست؟
از من مى خواهى "مهاجرت" كنم، از خانه و كاشانه ام كوچ كنم، مهاجر شوم. براى آرمان بلند خويش از زادگاه خود دل بر كنم و جدا شوم. از همه وابستگى ها رهايى يابم و راهى سرزمين و جايگاهى ديگر شوم، در راه تو، از تاريكى ها بگريزم و به سوى روشنايى بروم.
آرى، عشق به زيبايى ها و خوبى ها بالاتر از عشق به وطن است، زندگى معنوى مهم تر از زندگى مادى است. نبايد به خاطر عشق به وطن، تن به ذلّت بدهم و اسير تاريكى ها شوم، وطن دوستى تا جايى نيكوست كه ماندن در وطن، به عقايد و اهداف عالى ضربه وارد نكند.
پيامبر تو چقدر زيبا سخن گفت: "اگر كسى به سبب حفظ دين خود مهاجرت كند، در بهشت همنشين ابراهيم(عليه السلام) خواهد بود".[109]
چرا همنشينى با ابراهيم(عليه السلام)؟
ابراهيم(عليه السلام) در راه يكتاپرستى بارها مهاجرت كرد، وطن او بابل (شهرى در عراق) بود، او به فلسطين، مصر، مكّه و... مهاجرت نمود.