إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ وَلَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (7 )
وقتى بُت پرستان ديدند كه روز به روز بر تعداد مسلمانان افزوده مى شود، احساس خطر كردند، آن ها تصميم گرفتند هرطور كه هست مانع رشد اسلام شوند.
آنان با كسانى كه تازه مسلمان شده بودند چنين مى گفتند: "چرا ما بايد خدا را عبادت كنيم؟ مگر او به عبادت ما نياز دارد؟ كفر و ايمان نزد او يكسان است، شما به آيين بُت پرستى برگرديد و از ما پيروى كنيد. اگر روز قيامت راست بود و در آن روز معلوم شد كه راه ما خطا بوده است، ما گناه شما را به گردن مى گيريم".
وقتى كسانى كه تازه مسلمان شده بودند، اين سخنان را شنيدند به فكر فرو رفتند، اينجا بود كه تو اين آيه را نازل كردى.
وقتى من اين آيه را مى خوانم مى فهمم كه تو به چيزى نياز ندارى، تو هميشه بى نياز هستى.
اگر بندگانت را به عبادت خود فرا مى خوانى، به عبادت آنان هرگز نياز ندارى، تو مى خواهى تا بندگانت به رشد و كمال و سعادت برسند، آنچه در آسمان ها و زمين است، از آنِ توست.
تو به انسان ها نعمت هاى فراوان دادى، اگر همه آنان هم ناسپاسى كنند، به تو هيچ ضررى نمى رسد. تو نه به ايمان آنان نياز دارى و نه كفر آنان به تو ضرر مى رساند. نه شكرگزارى آنان به تو سودى مى رساند و نه ناسپاسى آنان ضررى به تو مى زند.
هرگز كفر و ايمان نزد تو يكسان نيست !
تو به ايمان من نياز ندارى و از كفر من ضرر نمى كنى، امّا ايمان مرا دوست دارى و كفر مرا دشمن مى دارى ! آرى، تو دوست دارى كه من بنده شكرگزار تو باشم، زيرا من فقط اين گونه مى توانم سعادتمند شوم، تو دوست دارى كه من به رستگارى برسم، آرى، اگر بندگانت شكر تو را به جا آورند، تو آن را مى پسندى و به آنان پاداش نيكو مى دهى.
هر كس گناهى انجام دهد، به خود ضرر زده است، در روز قيامت، هيچ كس بار گناه ديگرى را به دوش نخواهد كشيد. تو هرگز كسى را به گناه ديگرى عذاب نمى كنى. همه براى حسابرسى به پيشگاه تو حاضر مى شوند و تو آنان را به آنچه انجام داده اند، آگاه مى سازى، تو به راز دل بندگان خود آگاهى دارى، مى دانى چه كسى در دنيا ايمان آورده است و چه كسى راه كفر را برگزيده است، براى همين مى توانى به حساب بندگان خود رسيدگى كنى، تو مؤمنان را به بهشت مى برى و كافران را به آتش جهنّم گرفتار مى سازى.

* * *