إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ (34 )
مرگ چند نفر از آن منافقان فرا رسيد و آنان از دنيا رفتند، مؤمنان به فكر فرو رفتند و با خود گفتند: "خدا بخشنده و مهربان است، آيا آن منافقان را مى بخشد؟ آنان كارهاى خوبى هم انجام داده بودند، آيا خدا به خاطر كارهاى خوبشان از گناهشان مى گذرد؟".
اكنون تو به اين سؤال پاسخ مى دهى: "كسانى كه راه كفر را برگزيدند و مردم را از دين من بازداشتند و تا پايان عمر، توبه نكردند، من گناهشان را نمى بخشم".
آرى، در لحظه مرگ، درهاى توبه بسته مى شود، منافقانى كه مردم را گمراه كردند و با حقّ دشمنى كردند، ديگر بخشيده نمى شوند، راهى كه آنان برگزيدند، سرانجام به كفر رسيد. آرى، راه نفاق به كفر مى رسد، تو آنان را نمى بخشى، همه كارهاى خوب آنان را نابود مى كنى و آتش جهنّم در انتظار آنان است.

* * *