وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ وَلِيّ مِنْ بَعْدِهِ وَتَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَى مَرَدّ مِنْ سَبِيل (44 )
سخن از ستمكاران به ميان آمد، كسانى كه به خود و ديگران ظلم مى كنند از سعادت دور مى شوند. اگر آنان در اين دنيا پشيمان نشوند و ستمديدگان را راضى نكنند در روز قيامت به عذاب سختى مبتلا خواهند شد.
به راستى چه ستمى بدتر از اين كه عدّه اى قرآن تو را جادو و دروغ بخوانند و با پيامبر تو دشمنى كنند؟ محمّد(صلى الله عليه وآله) براى آنان قرآن مى خواند و آنان به محمّد(صلى الله عليه وآله) سنگ پرتاب مى كردند و خاكستر بر سرش مى ريختند و او را جادوگر مى خواندند. آنان براى كشتن محمّد(صلى الله عليه وآله) نقشه ها كشيدند، امّا تو محمّد(صلى الله عليه وآله)را يارى كردى و او را بر همه ستمكاران پيروز نمودى.
آرى، تو قرآن را براى هدايت همگان فرستادى، امّا فقط كسانى كه حق طلب هستند از آن بهره مى گيرند، امّا ستمكاران كه اسير تعصّب و لجاجت شده اند، از آن سودى نمى برند.
اين قانون تو است: تو آنان را به حال خود رها مى كنى و توفيق ايمان آوردن را از آنان مى گيرى. هر كس را كه تو به حال خود رها كنى، هيچ راهنمايى براى او نخواهد بود و در روز قيامت هيچ يار و ياورى نخواهد يافت.

* * *

روز قيامت براى آن ستمكاران روز سختى خواهد بود، هيچ كس آنان را يارى نخواهد كرد، آن روز ديگر نمى توانند به يكديگر سود و زيانى برسانند، فرشتگان زنجيرهاى آهنين بر گردن آن ها مى اندازند و آن ها را با صورت بر روى زمين مى كشانند و به سوى جهنّم مى برند.
وقتى آنان آتش سوزان جهنّم را مى بينند، هراسان مى شوند و مى گويند: "آيا راهى براى بازگشت به دنيا و جبران گذشته ها وجود دارد؟".
آيا آنان مى خواهند گذشته خود را جبران كنند؟
آيا واقعاً چنين تصميمى گرفته اند؟
تو مى دانى آن ها دروغ مى گويند، اگر به دنيا بازگردند، همين كه چند روزى گذشت و خاطره آتش جهنّم از ذهنشان كنار رفت، بار ديگر به كفر و بُت پرستى رو مى آورند، آزموده را آزمودن خطاست.

* * *