وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ (87 ) وَقِيلِهِ يَا رَبِّ إِنَّ هَؤُلَاءِ قَوْمٌ لَا يُؤْمِنُونَ (88 )فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (89 )
هر كس كه به فطرت پاك خود مراجعه كند، مى فهمد كه تو خالق اين جهان هستى و او را آفريده اى، تو به همه انسان ها، نور عقل و فطرت داده اى تا بتوانند راه سعادت را بيابند.
اگر از انسان ها پرسيده شود: "چه كسى شما را آفريده است"، فطرت آنان، پاسخ را به خوبى مى داند و در پاسخ مى گويند: "خدا ما را آفريده است". اين نور فطرتى است كه تو در نهاد انسان ها قرار دادى، پس چرا عدّه اى از پرستش تو روى برمى گردانند و چرا راه كفر را برمى گزينند؟
تو محمّد(صلى الله عليه وآله) را براى هدايت آنان فرستادى و آنان سخنش را نپذيرفتند، محمّد(صلى الله عليه وآله) به درگاه تو رو كرد و از آنان به تو شكايت كرد: "خدايا ! اينان مردمى هستند كه ايمان نمى آورند".
تو اين سخن محمّد(صلى الله عليه وآله) را شنيدى، تو صداى بندگان خويش را مى شنوى و از همه چيز آگاهى، اكنون از محمّد(صلى الله عليه وآله)مى خواهى تا از آنان روى بگرداند و به آنان چنين بگويد: "برويد به سلامت ! برويد هر كارى مى خواهيد بكنيد".
تو به محمّد(صلى الله عليه وآله) چنين فرمان دادى و محمّد(صلى الله عليه وآله) چنين كرد، امّا آنان به زودى خواهند فهميد كه با اين لجبازى هاى خود، چه آتش سوزانى را براى خود فراهم ساخته اند.

* * *

خدا از محمّد(صلى الله عليه وآله) خواست تا آخرين پيام خود را به آن كافران بگويد، پيام محمّد(صلى الله عليه وآله) به آنان چنين بود: "مرا به خير و شما را به سلامت".
سخن گفتن با آن كوردلان، چيزى جز هدر دادن وقت نبود، خدا از محمّد(صلى الله عليه وآله)خواست كه ديگر وقت خود را صرف آنان نكند، آنان اسير لجاجت شده اند، حقّ را شناختند و تصميم گرفته اند لجبازى كنند.
وظيفه محمّد(صلى الله عليه وآله) اين بود كه راه حقّ و باطل را براى آنان بيان كند، او ديگر وظيفه خود را انجام داده است. از اين لحظه به بعد محمّد(صلى الله عليه وآله)بايد وقت خود را صرف برنامه هاى اساسى خود كند، او بايد كسانى را به سوى اسلام دعوت كند كه زمينه هدايت در آن ها وجود دارد و روحيّه حقّ پذيرى دارند، اين كافران را بايد به حال خود رها كند.[73]