وَقَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَم قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ (25 )
از كيفر روز قيامت كافران سخن گفتى، اكنون از كيفر آنان در دنيا سخن مى گويى: تو براى آنان دوستان و همنشينانى قرار مى دهى تا اعمال بد گذشته و حال را برايشان زيبا جلوه دهند و آنان را به ادامه مسير گناه تشويق كنند و سپس در غفلت فرو روند تا آنجا كه سزاوار عذابى شوند كه بر امّت هاى قبلى نازل شد.
آرى، سرنوشت اين كافران همانند امّت هايى مى شود كه از جنّ ها و انسان ها بودند و با عذاب آسمانى هلاك شدند.

* * *