فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ (59 )
محمّد(صلى الله عليه وآله) در مكّه بود و پيروان محمّد(صلى الله عليه وآله) كم بودند و دشمنان او را اذيّت و آزار مى كردند، تو به او وعده دادى كه او را بر دشمنانش پيروز گردانى، روزى فرا مى رسد كه همين كسانى كه پيامبر را آزار مى دهند و مسلمانان را شكنجه مى كنند با شمشير مسلمانان كشته شوند.
از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى تا به بُت پرستان چنين بگويد: "اى محمّد ! اگر اين كافران به قرآن ايمان نياوردند، پس منتظر باش همان گونه كه آنان منتظرند، تو منتظر پيروزى هستى و آنان منتظر شكست !".

* * *

اين سوره، قبل از هجرت پيامبر نازل شده است. وقتى پيامبر به مدينه هجرت كرد، تعداد مسلمانان زياد شد، در سال دوم هجرى پيامبر به جنگ سپاه مكّه رفت و جنگ "بدر" روى داد. در آن جنگ، سپاه مكّه سه برابر مسلمانان بودند و تجهيزات جنگى زيادى همراه داشتند، تو به وعده خود عمل كردى مسلمانان را يارى كردى و آنان بر كافران پيروز شدند.
در آن جنگ، هفتاد نفر از بزرگان مكّه كشته شدند، ابوجهل يكى از آنان بود، او به سزاى عملش رسيد، ابوجهل همان كسى است كه بر سر پيامبر خاكستر مى ريخت و مسلمانان را شكنجه مى داد. در جنگ بدر كافران مكّه شكست سختى خوردند و بزرگان آنان كشته شدند.
آرى، هر كس بر تو توكّل كند، تو او را يارى مى كنى و او را تنها نمى گذارى، تو با قدرت بى پايان خود او را بر دشمنانش پيروز مى گردانى، به راستى كه همه كارها در دست توست.[86]