فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ إِنَّكَ عَلَى صِرَاط مُسْتَقِيم (43 ) وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ (44 )
گروهى از مردم مكّه به قرآن ايمان نياوردند، اين كه آنان ايمان نياوردند، دليلى بر اشكال در برنامه محمّد(صلى الله عليه وآله) نبود، آنان خودشان راه لجاجت را برگزيده بودند و خود را از سعادت محروم ساختند، اكنون تو با محمّد(صلى الله عليه وآله)چنين سخن مى گويى:
اى محمّد ! من قرآن را بر قلب تو نازل كردم، پس بر همين قرآن تكيه كن و راهت را ادامه بده كه تو بر راهى راست قرار دارى.
اى محمّد ! اين قرآن، پند و موعظه اى براى تو و قوم توست، به زودى از شما سؤال خواهد شد كه با قرآن چه كرديد؟ در روز قيامت از تو مى پرسم كه آيا قرآن را به مردم ابلاغ كردى و از پيروانت سؤال خواهم كرد كه آيا به قرآن، عمل كردند؟ [62]

* * *