يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ (7 ) وَالَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (8 )ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (9 )أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الاَْرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا (10 ) ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آَمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَى لَهُمْ (11 ) إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّات تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهَارُ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَيَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الاَْنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ (12 )
اگر كسى دين تو را يارى كند، تو هم او را يارى مى كنى و گام هاى او را در راه ايمان، محكم و ثابت مى نمايى.
پيروزى از آنِ مؤمنان است. نابودى در انتظار كافران است زيرا آنان از قرآنى كه تو نازل كرده اى نفرت به دل دارند، آنان از آيين يكتاپرستى رو برگردانده اند و بُت ها را مى پرستند، تو همه اعمال آنان را محو و نابود مى كنى و تلاش هاى آنان را بى نتيجه مى گردانى.
آنان قرآن را دروغ مى شمارند و به آن ايمان نمى آورند، به راستى چرا در زمين گردش نمى كنند تا سرنوشت كسانى كه پيامبران تو را دروغگو شمردند، ببينند؟ تو به كافران مهلت دادى، امّا وقتى مهلت آنان به پايان رسيد، عذابى آسمانى بر آنان نازل كردى و آنان را هلاك كردى، آنان به خشم تو گرفتار شدند، چنين سرنوشتى در انتظار كافران است، هر كس كه راه كفر را برگزيند عذاب تو در انتظار اوست، روز قيامت براى او روز سختى خواهد بود.
تو كافران را به عذاب جهنّم گرفتار مى كنى و آنان نتيجه كفر خود را مى بينند و مؤمنان را در بهشت خود جاى مى دهى.
در روز قيامت، هرگز مؤمنان با كافران يكسان نخواهند بود، زيرا در آن روز، تو يار و ياور مؤمنان هستى و كافران هيچ يار و ياورى ندارند، در آن روز تو بُت ها را نابود مى كنى، آن وقت است كه كافران نااميد مى شوند، آنان فكر مى كردند كه بُت ها مى توانند به آنان نفعى برسانند و از خطرها نجاتشان بدهند، امّا وقتى مى بينند كه اين بُت ها، نابود مى شوند، اميدشان از دست مى رود، آنان در دنيا با چه شور و عشقى، بُت ها را مى پرستيدند، امّا در آن روز مى فهمند كه چقدر ضرر كرده اند، آنان سرمايه وجودى خويش را در پاى بت ها ريختند و اكنون بُت ها، هيچ شده اند.
تو مؤمنان نيكوكار را به بهشت هايى كه نهرهاى آب از زير درختان آن جارى است، وارد مى كنى، امّا كافران در اين دنيا از لذّت هاى زودگذر آن بهره مى برند و همچون چهارپايان به خوردن و خوابيدن مشغول مى شوند ولى سرانجام آنان آتش جهنّم خواهد بود.

* * *