وَلِكُلّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا وَلِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (19 ) وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَاسْتَمْتَعْتُمْ بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الاَْرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَفْسُقُونَ (20 )
كافران قيامت را دروغ مى پندارند و به آن ايمان ندارند و مى گويند: "انسان بعد از مرگ، نيست و نابود مى شود و همه چيز براى او تمام مى شود".
چگونه ممكن است سرانجام انسان هاى خوب با سرانجام انسان هاى بد، يكسان باشد؟
اگر قيامت نباشد، عدالت تو بى معنا مى شود.
حسابرسى روز قيامت بر اساس اعمالى است كه انسان ها در اين دنيا انجام داده اند، تو در روز قيامت، همه را زنده مى كنى، به هر كس با توجّه به تفاوت عملشان، پاداش يا كيفر مى دهى. همه انسان ها نتيجه كارهاى خود را بى كم و كاست، مى بينند، تو هرگز به آنان ظلم نمى كنى، كسانى كه در جهنّم گرفتار مى شوند، به خودشان ظلم كردند، راه كفر و گمراهى را انتخاب نمودند و سرانجام نتيجه آن را ديدند.

* * *

در روز قيامت تو فرمان مى دهى تا فرشتگان آنان را به سوى جهنّم ببرند، آن روز، جهنّم براى آنان آشكار مى شود و درهاى جهنّم گشوده مى شود و نگهبانان آنجا به آنان مى گويند: "شما در دنيا از تمام چيزهاى خوب و نعمت ها بهره مند بوديد و از آن لذّت برديد. آيا به ياد داريد كه در زمين گردنكشى و طغيان مى كرديد؟ امروز به خاطر آن كارها، عذاب خواركننده اى را خواهيد چشيد".[104]
آرى، فرشتگان غُلّ و زنجير به دست و پاى آنان مى بندند و آنان را در گوشه تنگ و تاريكى از جهنّم جاى مى دهند و در ميان شعله ها مى سوزند و آرزوى مرگ مى كنند امّا در آنجا از مرگ هيچ خبرى نيست، آنان براى هميشه در جهنّم خواهند سوخت.