کتب دکتر مهدی خدامیان آرانی - سایت نابناک

سایت استاد مهدي خداميان آرانی

در حال بارگذاری

    احزاب : آيه ۵۹

      احزاب : آيه ۵۹


    يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لاَِزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيًما (59 )
    همسران پيامبر همانند ديگر زنان براى خواندن نماز جماعت به مسجد مى آمدند، عدّه اى از منافقان در مدينه زندگى مى كردند، سر راه آنان مى نشستند و با سخنان ناروا آنان را آزار مى دادند.
    اكنون تو اين آيه را بر پيامبر نازل مى كنى: "اى محمّد ! به همسرانت و به دخترانت و به ديگر زنان مؤمن بگو وقتى مى خواهند از خانه خارج شوند، خود را با جِلباب بپوشانند، اين كار براى اين كه مردم آنان را به عفّت بشناسند و مزاحمشان نشوند، بهتر است. من خداى مهربان و بخشنده هستم و اگر قبل از اين كوتاهى شده است، آن را مى بخشم".
    پس از اين ديگر زنان مسلمان وقتى از خانه بيرون مى رفتند، خود را با جلباب مى پوشاندند.
    در اين آيه از "جِلباب" سخن گفتى، اكنون بايد بدانم معناى آن چيست؟

    * * *


    قبل از آن كه محمّد(صلى الله عليه وآله) به پيامبرى مبعوث شود، زنان از چهار پوشش استفاده مى كردند:
    1 - آنان لباسى همانند شلوار كوتاه زير لباس خود مى پوشيدند و به آن "سِروال" مى گفتند.
    2 - آنان پيراهن بلندى به تن مى كردند كه بدن آنان را مى پوشاند، امّا بالاى سينه آنان آشكار بود. به اين پيراهن، "قميص" مى گفتند.
    آنان اين پيراهن بلند را از سر مى پوشيدند، طبيعى است كه يقه آن پيراهن گشاد بود تا بتوانند هنگام پوشيدن، سر را از آن عبور دهند.
    3 - آنان وقتى مى خواستند به بيرون خانه بيايند، روسرى به سر مى انداختند و به آن، "خِمار" مى گفتند.
    آنان دامنه روسرى خود را پشت شانه هاى خود مى انداختند و براى همين گردن و مقدارى از سينه آنان نمايان بود، همچنين گوشواره و گردنبند آنان نيز آشكار بود. در واقع آنان با آن روسرى فقط موهاى خود را مى پوشاندند.
    4 - آنان لباس ديگرى داشتند كه از روسرى بزرگ تر و از چادر كوتاه تر بود و به آن "جلباب" مى گفتند. وقتى آنان مى خواستند از خانه بيرون بيايند، آن را بر روى سر مى انداختند و خود را با آن مى پوشاندند، البتّه اين لباس، گردن و قسمت بالاى سينه آنان را نمى پوشاند.
    وقتى يك زن از خانه بيرون مى آمد، چهره، گوش، گوشواره، گردن، بالاى سينه، گردنبند او آشكار بود.
    اين وضع زنان در آن زمان بود، وقتى كه محمّد(صلى الله عليه وآله) به مدينه هجرت كرد، بعد از مدّتى، تو فرمان دادى كه زنان مسلمان، خود را بهتر بپوشانند. تو دو آيه درباره پوشش زنان نازل كردى:
    * آيه اوّل: آيه 31 سوره نور
    در آنجا خدا از زنان خواست تا دامنه روسرى خود را تا روى سينه پايين آورند، با اين كار گردن، گردنبند، بالاى سينه، گوش و گوشواره آنان پوشيده مى شد.
    * آيه دوم: آيه 59 سوره احزاب
    در اينجا خدا از زنان مى خواهد تا با جلباب، خود را به خوبى بپوشانند، آنان نبايد لباس خود را آزاد بگذارند طورى كه گاه و بى گاه، كنار رود و بدن آنان آشكار شود. تو از آنان خواستى تا لباس خود را جمع و جور كنند.
    اين گونه بود كه زنان مسلمان به وظيفه خود آشنا شدند، آنان وقتى از خانه بيرون مى آمدند، اعضاىِ بدن خود را به خوبى مى پوشاندند. البتّه آنان مى توانستند گردى صورت و دست (از انگشتان تا مچ) را نپوشانند.

    * * *


نوشته ها در باره این

نظر شما

.شما در حال ارسال نظر براي ۶۰: از كتاب تفسير باران، جلد نهم نوشته مهدى خداميان هستید

‌اگر مي خواهيد مطلب ديگري - كه ربطي به اين ندارد- براي من بفرستيداينجا را كليك كنيد.


عنوان این فیلد نمی تواند خالی باشد.
متن نظر شما
لطفا ایمیل خود را وارد کنید * این فیلد نمی تواند خالی باشد.لطفا ایمیل را صحیح وارد نمایید.
لطفا نام خود را وارد نمایید


ابتدای متن